____________________________________________________________________________________________________________________
............................................................... *ειδήσεις * νέα * ρεπορτάζ *έρευνα σύγχρονων κοινωνικοπολιτικών ζητημάτων *
___________________________________________________________________________________________________________________

Αυτός που αγωνίζεται μπορεί να χάσει, όμως αυτός που δεν αγωνίζεται ήδη έχει χάσει.

Bertolt Brecht, 1898-1956, Γερμανός συγγραφέας

Τρίτη 19 Σεπτεμβρίου 2017

Στη βάση του Αράξου, όπως ακούγεται, θα εγκατασταθούν εκεί αμερικανικά πυρηνικά όπλα!!









ΤΕ ΑΡΚΑΔΙΑΣ ΚΚΕ 

ΤΡΙΠΟΛΗ 19/9/17

Επαγρύπνηση

«Υπάρχει μια πραγματική δίψα για αμερικανική παρουσία στην περιοχή, από όλους, πολιτικούς, επιχειρηματίες...». Η παραπάνω διαπίστωση του πρέσβη των ΗΠΑ, σε συνέντευξή του στην «Καθημερινή», συμπυκνώνει ίσως με τον καλύτερο τρόπο το τι σημαίνει «διεθνές κύρος» της χώρας, για το οποίο μίλησε ο πρωθυπουργός στη ΔΕΘ, και το πώς η «προσέλκυση επενδύσεων», που σε όλες τις πτώσεις κλίνουν τόσο η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ όσο και η ΝΔ, μαζί με τα αστικά κόμματα της αντιπολίτευσης, συνοδεύεται από την ενίσχυση της στρατιωτικο-πολιτικής παρουσίας του ΝΑΤΟ. Η νέα αυτή παρέμβαση του αξιωματούχου των ΗΠΑ στην Ελλάδα, μετά τις απανωτές βόλτες του σε όλη τη χώρα, αποτελεί ένα πραγματικό πανόραμα, που δείχνει ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη, οι επιχειρηματικές συμφωνίες με ενεργειακούς κολοσσούς πάνε χέρι - χέρι με την ακόμα βαθύτερη εμπλοκή της χώρας στους στρατιωτικούς σχεδιασμούς ισχυρών καπιταλιστικών κρατών και συμμαχιών τους στην περιοχή.

Οχι τυχαία, άλλωστε, στην ίδια συνέντευξη χώρεσαν αναφορές τόσο στα σχέδια αμερικανικών μονοπωλίων για επενδύσεις όσο και στην ίδια τη θέση της Ελλάδας, που για τις ΗΠΑ αποτελεί γερό χαρτί για την παρουσία τους ευρύτερα στην περιοχή.

Εχουμε και λέμε: Από τη βάση της Σούδας, που αναβαθμίζεται, μέχρι την Αλεξανδρούπολη, που χαρακτηρίζεται από τις ΗΠΑ «πύλη εισόδου» στα Βαλκάνια, αλλά και την αξιοποίηση συνολικά της Βόρειας Ελλάδας για να μπει φρένο στην «ενεργειακή εξάρτηση» της Ευρώπης από τη Ρωσία, γίνεται σαφές από τι αποτελείται το παζλ της «γεωστρατηγικής αναβάθμισης», ως στοιχείο της περιβόητης παραγωγικής ανασυγκρότησης που προωθεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.

Ο Αμερικανός πρέσβης στη συνέντευξή του δεσμεύτηκε για κλιμάκωση της δραστηριότητας των ΗΠΑ στη Βόρεια Ελλάδα, εξαίροντας τις προσπάθειες της ελληνικής κυβέρνησης στην κατεύθυνση της ένταξης των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Αυτό ονομάζουν τόσο η κυβέρνηση των ΗΠΑ όσο και η κυβέρνηση «Ελλάδα - νησίδα σταθερότητας», το γεγονός δηλαδή ότι πρωτοστατούν στην υλοποίηση των επικίνδυνων σχεδιασμών στην ευρύτερη περιοχή.

Αν αποδεικνύεται κάτι από αυτήν την πολύμορφη εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, είναι ότι μαζί με τις επενδύσεις «προσελκύονται» και οι πολεμικοί σχεδιασμοί, η «επιστράτευση» γης, θάλασσας και αέρα από τις ΝΑΤΟικές δυνάμεις, η συμμετοχή ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων σε αποστολές εκτός συνόρων. Ολα μαζί, επενδύσεις και εμπλοκή στους ανταγωνισμούς, συνθέτουν ένα πολύ επικίνδυνο μείγμα για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα. Από τη μία, η καπιταλιστική ανάπτυξη επιβάλλει την ένταση της αντεργατικής επίθεσης και, από την άλλη, η συγκέντρωση των στρατιωτικών μέσων στην περιοχή της ΝΑ Μεσογείου, ως ομπρέλα υπεράσπισης των επενδυτικών σχεδίων, γιγαντώνει τους κινδύνους για όλους τους λαούς.
Στην κούρσα, λοιπόν, της «γεωστρατηγικής αναβάθμισης» της εγχώριας αστικής τάξης, η κυβέρνηση παίζει με τη φωτιά, ενώ παραμένουν σοβαρά ερωτήματα για τον εκσυγχρονισμό της βάσης του Αράξου, με σκοπό, όπως ακούγεται, να εγκατασταθούν εκεί αμερικανικά πυρηνικά όπλα. Τέτοιες ανησυχητικές εξελίξεις, που μάλιστα δεν διαψεύδονται από την κυβέρνηση, δείχνουν ότι η πολιτική αυτή όχι μόνο δεν διαφυλάσσει τα συμφέροντα της χώρας, αλλά βάζει σε μεγαλύτερους κινδύνους το λαό. Τον εκθέτει στους σφοδρούς ανταγωνισμούς, σε μια περίοδο που οι εστίες της έντασης εκτείνονται από την Κορεατική Χερσόνησο μέχρι τη Μ. Ανατολή και τη Β. Αφρική και από εκεί μέχρι τα Δυτικά Βαλκάνια και την Ουκρανία. Είναι τουλάχιστον απάτη, λοιπόν, ο ισχυρισμός ότι ο λαός σε αυτές τις εκρηκτικές συνθήκες «προστατεύεται» με τη βαθύτερη εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς.
Οι εξελίξεις επιβάλλουν επαγρύπνηση, αφύπνιση και ένταση της πάλης του εργατικού - λαϊκού κινήματος ενάντια στους ΝΑΤΟικούς ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και στην ελληνική συμμετοχή σε αυτούς.

Παρέμβαση του επικεφαλής της Λαϊκής Συσπείρωσης, Νίκου Γόντικα, στο ΠεΣυ για τη μεταφορά των μαθητών

Τρίπολη 15-09-2017

Παρέμβαση του επικεφαλής της Λαϊκής Συσπείρωσης, Νίκου Γόντικα, στο ΠεΣυ για τη μεταφορά των μαθητών

Η μεταφορά των μαθητών είναι από εκείνα τα μεγάλα λαϊκά προβλήματα που καταδείχνουν την αντιλαϊκή σας πολιτική.
Κάθε χρόνο με την έναρξη της σχολικής χρονιάς το ζήτημα της μεταφοράς των μαθητών από και προς το σχολείο τους παρουσιάζεται όλο και πιο οξυμένο.
Ιδίως μετά τον "Καλλικράτη", αλλά και την εφαρμογή του αυτόνομου, αποκεντρωμένου σχολείου της αγοράς γίνεται συστηματική προσπάθεια να μετακυλιστεί η ευθύνη, άρα και το κόστος της μεταφοράς στους γονείς.
Από το 2009 η μεταφορά των μαθητών συνεχίζεται με παρατάσεις των συμβάσεων των διαγωνισμών. Έτσι και φέτος στην Περιφέρεια παρατάθηκαν οι συμβάσεις μεταφοράς μαθητών μέχρι το τέλος του χρόνου. Η προηγούμενη συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ με την ΚΥΑ 24001/2013 έχει φροντίσει για την κατάργηση της δωρεάν μεταφοράς για πολλούς μαθητές και τη χειροτέρευση των όρων για την πλειοψηφία των μαθητών.
Η πιο πάνω ΚΥΑ, που άφησε άθικτη η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και υλοποιεί η γαλαζοπράσινη περιφέρεια, άλλαξε προς το χειρότερο τους όρους μεταφοράς των μαθητών. Διατηρεί τον επιχειρηματικό χαρακτήρα, αφού το δικαίωμα του μαθητή και την υποχρέωση της πολιτείας το μετατρέπει σε εμπόρευμα.  Το πόσα παιδιά και το πώς θα φτάσουν στο σχολείο τους εξαρτάται τελικά από το πόσο κοστίζει η μεταφορά.
Με βάση αυτή την ΚΥΑ πολύ λιγότεροι μαθητές μεταφέρονται δωρεάν με μισθωμένα πούλμαν, αφού απαιτούνται πολύ μεγάλες χιλιομετρικές αποστάσεις, ώστε να μπορεί ένας μαθητής να μεταφέρεται δωρεάν (τουλάχιστον 1.200 μέτρα για μαθητές Δημοτικού, 3.000 μέτρα για μαθητές Γυμνασίων και 5.000 μέτρα για μαθητές Λυκείων, ΕΠΑΛ και ΕΠΑΣ).
Και όλα αυτά τη στιγμή που οι συγχωνεύσεις σχολείων, αλλά και η δύσκολη οικονομική κατάσταση των λαϊκών οικογενειών αυξάνουν τις ανάγκες για δωρεάν μετακίνηση.
Και το ερώτημα που τίθεται είναι απλό. Μπορεί να εξασφαλιστεί κατά αυτόν τον τρόπο η ασφαλής μεταφορά των παιδιών του Δημοτικού χωρίς την ύπαρξη μάλιστα κατάλληλου συνοδού; Και δεν είναι μόνο αυτό. Οι μαθητές ακόμα και των πρώτων τάξεων του Δημοτικού, μπορεί να χρειαστεί να περπατούν συνολικά ως και 1.200 μέτρα από το σπίτι ως τη στάση και από την αποβίβασή τους ως το σχολείο, προκειμένου να τους χορηγηθεί το Ειδικό Μαθητικό Δελτίο.
Για τους μαθητές οι οποίοι λόγω της διάρθρωσης του προγράμματος σπουδών προσέρχονται ή αποχωρούν σε διαφορετικές ώρες από τους υπολοίπους, θεωρείται ότι δεν υφίσταται συμπληρωματική ανάγκη αντιμετώπισης της μεταφοράς τους, ανεξάρτητα από τον τρόπο μεταφοράς τους, εφόσον υποχρεώνονται να περιμένουν περισσότερο των ενενήντα (90) λεπτών έως το επόμενο δρομολόγιο. (Δηλαδή η κυβέρνηση θεωρεί ότι αν τα παιδιά περιμένουν στο σχολείο στην καλύτερη περίπτωση ή περιπλανώνται μιάμιση ώρα στη χειρότερη, μέχρι να έρθει το λεωφορείο να τα πάει σπίτι τους, δεν υπάρχει πρόβλημα!).
Παράλληλα καθιερώνεται το ειδικό μαθητικό δελτίο που ισχύει μόνο κατά τις μέρες και ώρες λειτουργίας του σχολείου. Στις περιπτώσεις γονέων που μεταφέρουν οι ίδιοι τα παιδιά τους, προβλέπεται αποζημίωση 0,35 ευρώ ανά χιλιόμετρο υπολογιζόμενο ως μονή (!!!) χιλιομετρική απόσταση από την κατοικία προς το σχολείο. Δηλαδή δεν υπολογίζεται κόστος επιστροφής.
 Εφαρμόζοντας λοιπόν αυτή την ΚΥΑ η περιφέρεια, κατάργησε εκατοντάδες δρομολόγια ειδικά στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Μετά από όλα αυτά μπορεί κανείς να ισχυριστεί στα σοβαρά ότι με αυτήν την πολιτική εξασφαλίζεται η απρόσκοπτη μεταφορά των μαθητών, όπως ισχυρίζεται η Περιφερειακή Αρχή; Και μάλιστα αν ανοίξει το τοπίο στις μεγάλες ιδιωτικές εταιρείες ντόπιες και ξένες για να μπουν στον τομέα της μεταφοράς των μαθητών, όπως επιτάσσει η ΕΕ, οι κυβερνήσεις και πασχίζει να υλοποιήσει η Περιφέρεια;
Αυτά τα σενάρια πρέπει να συναντήσουν την κάθετη αντίδραση γονιών, εκπαιδευτικών και μαθητών, αφού δημιουργούν τεράστια προβλήματα. Δεν πρέπει κανείς να στερήσει τα δικαιώματα στη ζωή και τη μόρφωση των παιδιών του λαού μας.
Δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως κόστος η μεταφορά των μαθητών, με πρόσχημα μάλιστα την υποτιθέμενη δύσκολη οικονομική κατάσταση. Όταν πρόκειται για τις ανάγκες του λαού, δεν υπάρχουν λεφτά, ενώ την ίδια στιγμή λεφτά βρίσκονται για να χρηματοδοτηθούν με διάφορους τρόπους οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι.
Σε 230 εκατ. Ευρώ ανέρχονται οι επιχορηγήσεις – ζεστό χρήμα που δόθηκαν στα τελευταία χρόνια της κρίσης, στα 27 από τα 100 βιομηχανικά αιολικά συγκροτήματα που έχετε γνωμοδοτήσει θετικά στην Πελοπόννησο.
Εμείς καλούμε τις ομοσπονδίες των γονέων, τα σωματεία των εκπαιδευτικών, τα μαθητικά συμβούλια να παλέψουν για να μην εφαρμοστεί η συγκεκριμένη κατεύθυνση. Να καταργηθούν τα χιλιομετρικά όρια της ΚΥΑ τα όποια καταργούν ουσιαστικά και στην πράξη το δικαίωμα των μαθητών να μεταφέρονται δωρεάν και με ασφάλεια στα σχολεία τους. Να υπάρξει δωρεάν μεταφορά των μαθητών με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς για όλη τη μέρα και για όλο το χρόνο.
Αποδεικνύεται για πολλοστή φορά ότι το πρόβλημα της μεταφοράς των μαθητών θα διογκώνεται, όσο τους κανόνες για τη μεταφορά των μαθητών θα συνεχίζει να τους βάζει η αγορά (και άγονα δρομολόγια θα βγαίνουν και οι μαθητές θα καθυστερούν να πάνε στο σχολείο τους και εκβιασμοί θα γίνονται και ημέτεροι θα εξυπηρετούνται και η τσέπη των γονιών θα επιβαρύνεται και η σχολική διαρροή δε θα σταματήσει). Τα τελευταία 10 χρόνια, οι ελληνικές κυβερνήσεις έχουν ταΐσει τους ιδιώτες με τουλάχιστον 2 δισ. Ευρώ για την μεταφορά των μαθητών.
Θα έχουμε κρούσματα σαν αυτά που έχουν απασχολήσει την οικονομική επιτροπή, εκατοντάδες μαθητές στην αρχή της χρονιάς να μεταφέρουν οι ίδιοι οι γονείς στα σχολεία, ΑΜΕΑ να στοιβάζονται σε ταξί, να γίνονται μεταφορτώσεις σε διασταυρώσεις, μαθητές να ταλαιπωρούνται ώρες το πρωί περιμένοντας να ανοίξει το σχολείο γιατί το λεωφορείο πρέπει να κάνει και δεύτερο δρομολόγιο ή να περιμένουν το μεσημέρι για να γίνει ενιαίο δρομολόγιο. Θα πληρώνονται τρία λεωφορεία και η μεταφορά θα γίνεται με ένα, θα κατεβάζουν μαθητές ακόμα και νήπια στο δρόμο στη μέση της εθνικής οδού περιμένοντας 15 έως 20 λεπτά για να έρθει άλλο λεωφορείο να τους παραλάβει.
Καμία δικαιολογία, κανένα γραφειοκρατικό πρόβλημα, καμιά μεταφορά ευθυνών από τον ένα αρμόδιο στον άλλο δεν έχουν θέση στο ζήτημα. Η εξασφάλιση της γρήγορης, ασφαλούς, και αξιοπρεπούς μεταφοράς των μαθητών πρέπει να είναι αυτονόητο, διαφορετικά μιλάμε ξεκάθαρα για ταξικούς φραγμούς, για αποκλεισμούς, για επιπλέον δυσκολίες στη μόρφωση των παιδιών των λαϊκών οικογενειών. Η μεταφορά των μαθητών είναι αναπόσπαστο μέρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας γι’ αυτό πρέπει να είναι στην ευθύνη του κράτους – υπουργείου και όχι των δήμων ή των περιφερειών.
Είναι επιτακτική ανάγκη η δημιουργία ενιαίου κρατικού φορέα για αποκλειστικά δημόσιο, δωρεάν και ασφαλές σύστημα μεταφοράς των μαθητών στα σχολεία τους με κατάλληλα διαμορφωμένα μέσα μετακίνησης, με μόνιμους εξειδικευμένους οδηγούς και συνοδούς και απ' ευθείας κρατική χρηματοδότηση.
Η αναγκαιότητα της καθιέρωσης ενός τέτοιου φορέα επιβεβαιώνεται τόσα χρόνια από την κατάσταση που επαναλαμβάνεται και χειροτερεύει κάθε χρόνο. Θα αποτελέσει τη μόνιμη λύση, που θα εξασφαλίζει ότι θα υπάρχει πάντα δωρεάν μεταφορά για τους μαθητές, με ασφάλεια, χωρίς επιχειρηματικές συναλλαγές και διαγωνισμούς που επαναλαμβάνονται κάθε τόσο, ενώ πολλοί αποβαίνουν και άγονοι, αφού σε κάποιες περιπτώσεις είναι ασύμφορη για τον ιδιώτη η σύμβαση μεταφοράς.
Τέλος κανέναν δεν πρέπει να ξεγελάσουν οι κόντρες Τατούλη – Σαμαρά, Τατούλη, Νικολάκου – Αλειφέρη, Τατούλη με βουλευτές της ΝΔ στην Πελοπόννησο και του ΠΑΣΟΚ σε Αρκαδία. Είναι για το πολιτικό μέλλον των ίδιων των βουλευτών και της κόρης και όχι για τα λαϊκά προβλήματα. Είναι όλοι ταγμένοι και δουλεύουν για την καπιταλιστική ανάκαμψη και κερδοφορία. Νοιάζονται για τη νομή και τη διαχείριση της εξουσίας. Γι’ αυτό βλέπουμε τα ανοίγματα Τατούλη προς ΣΥΡΙΖΑ που βρίσκουν ανταπόκριση με κορυφαίο την υλοποίηση έργων όπως το ΣΔΙΤ για την παράδοση σε ιδιώτη της διαχείρισης των απορριμμάτων στην Πελοπόννησο.

Οι γκρίνιες και οι αντιπαραθέσεις επιτείνουν τα προβλήματα που γεννά η πολιτική του κεφαλαίου που με συνέπεια υλοποιούν όλοι τους.