____________________________________________________________________________________________________________________
............................................................... *ειδήσεις * νέα * ρεπορτάζ *έρευνα σύγχρονων κοινωνικοπολιτικών ζητημάτων *
___________________________________________________________________________________________________________________

Αυτός που αγωνίζεται μπορεί να χάσει, όμως αυτός που δεν αγωνίζεται ήδη έχει χάσει.

Bertolt Brecht, 1898-1956, Γερμανός συγγραφέας

Τετάρτη 21 Αυγούστου 2013

Τον Νικηταρά Ήρωα του 1821 τιμά η τοπική κοινότητα Τουρκολέκα







Νικηταρά - Νικηταρά
πού'χεις στα πόδια σου φτερά
και στην καρδιά ατσάλι






Εκδηλώσεις της Εορτής προς τιμή του Ήρωα του 1821 ΝΙΚΗΤΑΡΑ, θα γίνουν την 24η Αυγούστου 2013 στην Τοπική Κοινότητα Τουρκολέκα του Δήμου Μεγαλόπολης.

19.00 : Θα γίνει συγκέντρωση των Επισήμων στο χώρο του Ηρώου του Νικητηρά, όπου θα ψαλλεί επιμνημόσυνη δέηση και στη συνέχεια θα γίνει κατάθεση στεφάνων από τις παριστάμενες Αρχές, Οργανώσεις κ.λ.π. με εκφώνηση της σειράς κατάθεσης από τον Τελετάρχη, θα τηρηθεί σιγή ενός λεπτού και θα εκφωνηθεί ο Πανηγυρικός της ημέρας από τον κ. Νικόλαο Ζαχαριά, Αναπληρωτή Καθηγητή Αρχαιολογίας Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, και θα απαγγελθούν από μαθητές ποιήματα σχετικά με την εορτή.
Μετά το τέλος των εκδηλώσεων ο Δήμος Μεγαλόπολης θα παραθέσει μπουφέ με γλυκίσματα και αναψυκτικά.


_________________
http://www.kalimera-arkadia.gr/arkadia/megalopoli/31957-i-topiki-koinotita-tourkoleka-tima-ton-nikitara

~~~~~~~~~~~~~~~

Νικήτας Σταματελόπουλος (1782 – 1849)



Ήρωας του '21, γνωστός τοις πάσι με το προσωνύμιο Νικηταράς ο Τουρκοφάγος.
Γεννήθηκε το 1782 στο χωριό Τουρκολέκα Μεγαλόπολης και ήταν γιος του κλέφτη Σταματέλου Τουρκολέκα και της Σοφίας Καρούτσου, αδελφής της γυναίκας του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. Κατά μία άλλη εκδοχή, γεννήθηκε το 1784 στο χωριό Νέδουσα Μεσσηνίας. Σε ηλικία 11 χρονών βγήκε στο κλαρί με την ομάδα του πατέρα του και στη συνέχεια εντάχθηκε στο σώμα του πρωτοκλέφτη Ζαχαριά Μπαρμπιτσιώτη, του οποίου αργότερα παντρεύτηκε την κόρη Αγγελίνα.

Η ανδρεία και τα σωματικά του προσόντα τον οδήγησαν το 1805 στη ρωσοκρατούμενη τότε Ζάκυνθο. Εκεί εντάχθηκε στο ρωσικό τάγμα, που πολέμησε τον Ναπολέοντα στην Ιταλία. Αργότερα, επέστρεψε στη Ζάκυνθο για να υπηρετήσει αυτή τη φορά τους Γάλλους, που είχαν καταλάβει το νησί. Στις 18 Οκτωβρίου 1818, ενώ βρισκόταν στην Καλαμάτα, μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία. Με τον θείο του Θεόδωρο Κολοκοτρώνη και τον Παπαφλέσσα συνέβαλε στην προετοιμασία του Εθνικού Ξεσηκωμού και στις 23 Μαρτίου 1821 μπήκε στην Καλαμάτα μαζί με τους άλλους στρατιωτικούς αρχηγούς.
Από την αρχή ενστερνίσθηκε το στρατηγικό σχέδιο του Κολοκοτρώνη για την κατάληψη της Τριπολιτσάς και πήρε μέρος σε όλες τις επιχειρήσεις για την κατάληψη του διοικητικού κέντρο των Οθωμανών στην Πελοπόννησο. Διακρίθηκε στη Μάχη του Βαλτετσίου (12 Μαΐου 1821), ενώ αποφασιστική ήταν η συμβολή του στη Μάχη των Δολιανών (18 Μαΐου 1821), όπου ανέδειξε στο έπακρο τις στρατιωτικές του ικανότητες. Επικεφαλής μόλις 600 ανδρών κατανίκησε τον στρατό του Κεχαγιάμπεη που ανήρχετο σε 6.000 άνδρες και σχεδόν τον αποδεκάτισε. Γι' αυτόν τον πραγματικό του άθλο, οι συμπολεμιστές του τον ονόμασαν «Τουρκοφάγο».
Μέχρι το τέλος του Αγώνα ο Νικηταράς ήταν στην πρώτη γραμμή, πολεμώντας είτε στην Πελοπόννησο είτε στην Ανατολική Στερεά Ελλάδα, όπου συνεργάστηκε με τον Οδυσσέα Ανδρούτσο και τον Γεώργιο Καραΐσκάκη. Πήρε μέρος στην Άλωση της Τριπολιτσάς (23 Σεπτεμβρίου 1821) και ήταν από τους λίγους αρχηγούς που αρνήθηκε να συμμετάσχει στη διανομή των λαφύρων.
Διακρίθηκε στη Μάχη του Αγιονορίου (26-28 Ιουλίου 1822), που αποτελείωσε τη στρατιά του Δράμαλη δύο μέρες μετά τη Μάχη στα Δερβανάκια. Η ανιδιοτέλεια του ανδρός φάνηκε για μία ακόμη φορά, όταν από το πλήθος των λαφύρων της μάχης πείστηκε να δεχθεί ένα πανάκριβο σπαθί, το οποίο αργότερα προσέφερε στον έρανο για την ενίσχυση του Μεσολογγίου. Κατά τη διάρκεια του Εμφύλιου Πολέμου τάχθηκε στο πλευρό του Κολοκοτρώνη, αλλά φρόντισε πάντα να επιδιώκει τον συμβιβασμό και τη συνεννόηση.
Μετά την Απελευθέρωση τάχθηκε στο πλευρό του Καποδίστρια κι έγινε ένας από τους στενότερους συνεργάτες του Κυβερνήτη. Πήρε μέρος στην Δ' Εθνοσυνέλευση του Άργους (1829), ως πληρεξούσιος του Λεονταρίου. Επί Όθωνος περιέπεσε σε δυσμένεια, επειδή υποστήριζε το αντιπολιτευόμενο Ρωσικό Κόμμα. Προφυλακίστηκε το 1839 ως αρχηγός συνωμοτικής ομάδας, αλλά στη δίκη του (11 Σεπτεμβρίου 1840), αθωώθηκε ελλείψει στοιχείων. Εντούτοις, η κράτησή του παρατάθηκε με αποτέλεσμα να υποστεί ανεπανόρθωτη βλάβη η υγεία του και σχεδόν να τυφλωθεί. Αποφυλακίστηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 1841 και αποτραβήχτηκε με την οικογένειά του στον Πειραιά.
Μετά την εξέγερση της 3ης Σεπτεμβρίου 1843 του απονεμήθηκε ο βαθμός του υποστρατήγου και έλαβε μία τιμητική σύνταξη, η οποία ήταν ο μόνος πόρος της ζωής του. Το 1847 διορίσθηκε μέλος της Γερουσίας και δύο χρόνια αργότερα, στις 25 Σεπτεμβρίου 1849, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 67 ετών. Ο Νικηταράς απέκτησε δύο κόρες κι ένα γιο, τον Ιωάννη Σταματελόπουλο, που ακολούθησε καριέρα στρατιωτικού. Άφησε Απομνημονεύματα, τα οποία υπαγόρευσε στον εθνικό δικαστή Γεώργιο Τερτσέτη.

____________________
Διαβάστε περισσότερα: http://www.sansimera.gr/biographies/287#ixzz2cdRAlOmT

Κυριακή 18 Αυγούστου 2013

"ΛΥΚΑΙΟ ΟΡΟΣ" - ...Ιερή των Αρκάδων κορυφή



Κατά τον Παυσανία, αριστερά από το ιερό της Δέσποινας είναι το Λύκαιο Όρος με το ιερό του Δία.Οι Αρκάδες το Λύκαιο Όρος αποκαλούσαν και Όλυμπο ή Ιερά Κορυφή. Κάποια περιοχή του ονομαζόταν Κρητέα και βρισκόταν στα αριστερά του άλσους του Παρράσιου Απόλλωνος. Οι Αρκάδες ισχυρίζονταν ότι αυτή είναι η Κρήτη, όπου ανατράφηκε ο Δίας και όχι η νήσος Κρήτη, την ανατροφή του δε είχαν αναλάβει οι Νύμφες Θεισόα, Νέδα και Αγνώ, από τις οποίες πήραν τα ονόματά τους η ομώνυμη κώμη Θεισόα, σήμερα στο Νομό Ηλείας, ο ποταμός Νέδας και η πηγή Αγνώ, που βρισκόταν επάνω στο Λύκαιο όρος και είχε την ίδια ποσότητα νερού χειμώνα και καλοκαίρι.
Ο Παυσανίας αρχικά αναφέρει το ιερό του Πανός μέσα σε άλσος και δύο σημαντικές αθλητικές εγκαταστάσεις δίπλα του, τον ιππόδρομο και το στάδιο, όπου γίνονταν παλαιότερα οι αγώνες των Λυκαίων. Στην ψηλότερη κορυφή του Όρους υπήρχε το τέμενος του Λύκαιου Δία, στο οποίο δεν επιτρεπόταν να μπει κανείς. Ήταν δηλαδή άβατος χώρος. Εκεί, σύμφωνα με τον Παυσανία, συνέβαιναν θαυμαστά πράγματα. Αν κάποιος παρέβαινε τον κανονισμό, τότε δεν ζούσε περισσότερο από μια χρονιά, ενώ οποιαδήποτε ύπαρξη, ανθρώπινη ή ζωική, έμπαινε μέσα στο τέμενος, το σώμα της δεν μπορούσε να ρίξει σκιά.

Μέσα στο τέμενος και στην κορυφή του βουνού υπήρχε ο βωμός του Λύκαιου Δία, που ήταν φτιαγμένος από σωρό χώματος. Από την κορυφή αυτή μπορούσε κανείς να δει το μεγαλύτερο μέρος της Πελοποννήσου. Μπροστά από το βωμό, στα ανατολικά του, υψώνονταν δύο κίονες, πάνω στους οποίους υπήρχαν παλαιότερα δύο επίχρυσοι αετοί, τα σύμβολα δηλαδή του Δία. Στο βωμό αυτό γίνονταν μυστικές θυσίες για το Λύκαιο Δία.

Περιμετρικά του Λυκαίου Όρους βρίσκονταν και άλλα ιερά και πόλεις, ξεκινώντας από τα ανατολικά του βουνού, όπου υπήρχε ιερό του Απόλλωνος, του επονομαζόμενου Παρράσιου ή Πύθιου και καταλήγοντας στη Φιγάλεια και το ναό του Επικούριου Απόλλωνος, ο οποίος είναι ορατός από το βωμό του Δία στην κορυφή του Λύκαιου Όρους.

Στον χώρο του ιερού του Δία του Λυκαίου Όρους έγιναν συστηματικές ανασκαφές την περίοδο 1902-1904 από τον τότε Έφορο Κ. Κουρουνιώτη. Είχαν προηγηθεί μικρές έρευνες το 1899 από τον Κ. Κοντόπουλο στην περιοχή του σταδίου και στην κορυφή με το βωμό.

Παρασκευή 9 Αυγούστου 2013

Μίκης Θεοδωράκης - η ζωή του ανάμεσα στη μουσική και σε αγώνες για ανθρωπιστικές αξίες


Τα 88α γενέθλιά του, είχε φέτος το καλοκαίρι ο μεγάλος Μίκης Θεοδωράκης. Ο Κρητικός στην καταγωγή, γεννήθηκε στις 29 Ιουλίου 1925 στη Χίο. Τα παιδικά του χρόνια τα πέρασε σε διάφορες πόλεις της ελληνικής επαρχίας όπως στη Μυτιλήνη, Γιάννενα, Κεφαλλονιά, Πύργο Ηλείας, Πάτρα και κυρίως στην Τρίπολη Αρκαδίας.

Από τότε φάνηκε καθαρά, ότι η ζωή του θα μοιραζόταν ανάμεσα στη μουσική και σε αγώνες για ανθρωπιστικές αξίες. Στην Τρίπολη, μόλις 17 ετών, δίνει την πρώτη του συναυλία παρουσιάζοντας το έργο του Κασσιανή και παίρνει μέρος στην αντίσταση κατά των κατακτητών. Στη μεγάλη διαδήλωση της 25ης Μαρτίου 1943 συλλαμβάνεται για πρώτη φορά από τους Ιταλούς και βασανίζεται. Διαφεύγει στην Αθήνα, όπου οργανώνεται στο Εθνική Αντίσταση.

Πέμπτη 8 Αυγούστου 2013

ΠΟΥ ΝΑ ΒΡΩ ΓΥΝΑΙΚΑ ΝΑ ΣΟΥ ΜΟΙΑΖΕΙ - ΜΠ. ΤΣΕΡΤΟΣ / TSERTOS



ΠΟΥ ΝΑ ΒΡΩ ΓΥΝΑΙΚΑ ΝΑ ΣΟΥ ΜΟΙΑΖΕΙ - ΜΠΑΜΠΗΣ ΤΣΕΡΤΟΣ
Β' φωνή: ΕΙΡΗΝΗ ΤΟΥΜΠΑΚΗ
Μουσική: ΑΝΤΩΝΗΣ ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗΣ ή ΝΤΑΛΓΚΑΣ
Στίχοι: ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΦΙΝΙΩΤΗΣ

ΕΧΕΙ ΓΟΥΣΤΟ
26/04/2011

Μουσικοί:
ΜΑΝΟΣ ΓΡΥΣΜΠΟΛΑΚΗΣ: ακορντεόν
ΜΙΧΑΛΗΣ ΔΑΝΙΑΣ: βιολί
ΝΙΚΟΣ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΣ: κιθάρα
ΕΥΗ ΚΑΝΕΛΛΟΥ: κρουστά
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ: μπουζούκι
ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΕΡΤΟΣ: πιάνο
ΜΠΑΜΠΗΣ ΤΣΕΡΤΟΣ: μπουζούκι

Τρίτη 6 Αυγούστου 2013

Guardian: Πελοπόννησος, αυτή η όμορφη και πολύ ιδιαίτερη γωνιά της Ευρώπης



Πώς είναι οι διακοπές σε μία χώρα με κρίση; Θα αντιμετωπίσουν προβλήματα οι τουρίστες που θα ταξιδέψουν στην Ελλάδα; Θα βρουν εικόνα καταστροφής; Οι ομορφιές των ελληνικών νησιών έχουν υμνηθεί από όλο τον παγκόσμιο Τύπο και φέτος. Υπάρχουν όμως κάποιοι που επιλέγουν τα πιο δύσκολα στοιχήματα. Ο Μάθιου Νιλ «πόνταρε» στην Πελοπόννησο και κέρδισε. Επιστρέφοντας επιφυλακτικά έπειτα από χρόνια, ο Βρετανός δημοσιογράφος βρήκε καλύτερη εικόνα και επιβεβαίωσε την πεποίθησή του πως η Πελοπόννησος είναι «μία όμορφη και πολύ ιδιαίτερη γωνιά της Ευρώπης».

Στο άρθρο του στην εφημερίδα Guardian ο Νιλ δεν κρύβει πως είχε πολλούς ενδοιασμούς όταν άρχισε να εξετάζει το ενδεχόμενο να κάνει διακοπές στην Πελοπόννησο αρκετά χρόνια έπειτα από την πρώτη του επίσκεψη.


«Δεν ήμουν σίγουρος τι να περιμένω. Θα ήταν άδεια τα ράφια των καταστημάτων; Θα αισθανόμασταν τύψεις επειδή θα κάναμε διακοπές σε μία χώρα στην οποία οι περισσότεροι δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα;», εξομολογείται ο Βρετανός. Σταδιακά όμως οι σκέψεις αυτές εξαφανίστηκαν.


Με την οικογένειά του επισκέφθηκε τη Μονεμβασία που «την προηγούμενη φορά είχε ατμόσφαιρα παλιών μεγαλείων αλλά έχει αλλάξει λίγο, με περισσότερα ξενοδοχεία, καταστήματα και εστιατόρια». Ακολούθησε η Μάνη η οποία σε σύγκριση με την τελευταία του επίσκεψη «έχει αναπτυχθεί, με θέρετρα και σπίτια, τα οποία όμως δεν χαλούν το χαρακτήρα του τοπίου». Ακολούθησε η Καλαμάτα, το Ναύπλιο που «είναι τουριστικό αλλά όχι σε ενοχλητικό βαθμό», ενώ στη συνέχεια στο άρθρο του υμνεί την ομορφιά των Μυκηνών και της Επιδαύρου.




Το συμπέρασμα κάτι περισσότερο θετικό από την Ελλάδα. «Μου έκανε εντύπωση το γεγονός ότι, παρά την κρίση, η χώρα έχει κάνει βήματα προόδου από την τελευταία μου επίσκεψη. Είναι προφανές ότι δεν πήγαν χαμένα όλα τα χρήματα που έχει δανειστεί η Ελλάδα. Το ταξίδι μας ήταν πιο ευχάριστο χάρη στους νέους δρόμους. Τα ξενοδοχεία στα οποία μείναμε ήταν κομψά και μοντέρνα. Ακόμη και η εστίαση έχει αλλάξει. Όπου πήγαμε βρήκαμε εξαιρετικά πιάτα, με φρέσκα υλικά», γράφει ο Νιλ στην Guardian που προσθέτει ότι προς μεγάλη του ανακούφιση η Πελοπόννησος παραμένει ένας ήρεμος προορισμός, προφανώς επειδή οι περισσότεροι προτιμούν τα νησιά.


«Δεν υπάρχει αμφιβολία πως οι Ελληνες περνούν δύσκολες στιγμές, αλλά όσοι γνωρίσαμε ήταν εξαιρετικά φιλικοί και έκαναν ότι μπορούσαν να μας βοηθήσουν. Εχουν πληγεί αρκετά όσοι εξαρτώνται από τον τουρισμό. Αλλά δεν υπάρχει λόγος ο κόσμος να αποφεύγει την Ελλάδα ως προορισμό. Και η χώρα χρειάζεται επισκέπτες», καταλήγει ο Βρετανός.


_________________
Πηγή: Guardian- iefimerida.gr : Πελοπόννησος, αυτή η όμορφη και πολύ ιδιαίτερη γωνιά της Ευρώπης

http://www.arcadiaportal.gr/news/guardian-peloponnisos-auti-i-omorfi-kai-polu-idiaiteri-gonia-tis-europis