Ας αφεθούμε ελεύθεροι και να συζητάμε αυτά που νιώθουμε

Γράφει ο Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπευτής Γιάννης Ξηντάρας

Οι άνθρωποι συχνά ή με τις εκφράσεις στο πρόσωπο μας ή με τη χροιά της φωνή μας ή τη στάση του σώματος μας εξωτερικεύουμε τα συναισθήματα μας, τα οποία μπορεί να είναι είτε θετικά (χαρά, γέλιο, ανυπομονησία…) είτε αρνητικά (λύπη, θυμός, εκνευρισμός…). Είναι όλα αυτά που αισθανόμαστε, που πηγάζουν από τον εσωτερικό μας κόσμο και τα οποία μπορούν να διακρίνουν, να αναγνωρίζουν και να καταλάβουν τα άτομα που μας περιβάλλουν.

Παρόλα αυτά, στις μέρες μας οι περισσότεροι από εμάς προσπαθούμε να καταπνίξουμε τα συναισθήματα μας ώστε να μην αντιληφθούν οι υπόλοιποι την ψυχική μας κατάσταση. Όπως καταλαβαίνετε, αυτό δεν είναι σωστό, δεν πρέπει να κρύβουμε τα συναισθήματά μας. Καλό θα ήταν να εξωτερικεύουμε τη διάθεση μας, να εκφράζουμε τα συναισθήματά μας, γιατί με αυτό τον τρόπο θα είμαστε ψυχικά υγιείς, ευτυχισμένοι, και θα νιώθουμε μεγαλύτερη ανακούφιση και ευεξία.Είναι απαραίτητο να κάνουμε την εσωτερική μας αναζήτηση, να έρθουμε σε επικοινωνία με τον εαυτό μας για να μπορούμε να εκφράσουμε τα συναισθήματα μας. Το αποτέλεσμα αυτής της αναζήτησης είναι να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι σε όλους τους τομείς, όπως στη σχέση μας, στην οικογένεια μας, στους φίλους μας και  στη δουλειά μας. Η έκφραση των συναισθημάτων, θα σε κάνει να νιώσεις καλύτερα, καθώς βγάζεις από μέσα σου οτιδήποτε σε αγχώνει και νιώθεις πως απαλύνεται ο πόνος καθώς το μοιράζεσαι.Μιλάω περισσότερο για την έκφραση των αρνητικών συναισθημάτων, γιατί αυτά είναι που πρέπει να βρουν διέξοδο, που δημιουργούν τις νοσηρές καταστάσεις στη ζωή μας. Τα αρνητικά συναισθήματα όπως το μίσος, ο θυμός, η ζήλια και η στεναχώρια, όταν φτάνουν στην υπερβολή έχουν σοβαρές επιπτώσεις στην καθημερινότητα μας. Αν τα εκφράσουμε όμως πριν φτάσουν στην υπερβολή θα νιώσουμε ηρεμία και ανακούφιση...Καλό θα μας κάνει να αφεθούμε ελεύθεροι και να συζητάμε αυτά που νιώθουμε και βιώνουμε καθώς και τις αντιδράσεις μας σε κάθε τι που συμβαίνει. Σε καμία περίπτωση δεν συζητάμε τα πάντα με τον οποιονδήποτε. Είναι προτιμότερο να εξωτερικευόμαστε στους δικούς μας ανθρώπους, σε αυτούς που νιώθουμε πως μας αγαπούν και εμπιστευόμαστε!
 Ο Γιάννης Ξηντάρας είναι Ψυχολόγος στο Περιστέρι, απόφοιτος Πανεπιστημίου Αθηνών και Strathclyde University. Μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων και της Ελληνικής Προσωποκεντρικής και Βιωματικής Εταιρείας, επιστημονικός υπεύθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης «Επαφή».

Καλύτερα να κάνουμε κάτι και να μην πετύχουμε, παρά να μετανιώσουμε επειδή δεν το τολμήσαμε!

Γράφει ο Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπευτής Γιάννης Ξηντάρας (xidaras.gr)

«Μία φορά ζεις…», «Ζήσε το κάθε λεπτό», «Μην αφήνεις για αύριο αυτό που μπορείς να κάνεις σήμερα…», «Μια ζωή την έχουμε…» και πόσες άλλες τέτοιες εκφράσεις που ουσιαστικά εξυμνούν την αξία, το νόημα και την σπουδαιότητα της ζωής μας.

Όσο περνάνε τα χρόνια πολλοί άνθρωποι συνειδητοποιούν όλο και περισσότερο πως η ζωή είναι μικρή και τίποτα δεν κρατάει για πάντα.  Κατανοούν ότι όντως πρέπει να ζουν το κάθε λεπτό της ζωής τους.

Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν όμως και αρκετοί που στεναχωριούνται ή και πανικοβάλλονται στη σκέψη πως τελικά τίποτα δεν κρατάει για πάντα… Λοιπόν, ας το πάρουμε απόφαση, να συνειδητοποιήσουμε και να αποδεχτούμε την αλήθεια έτσι όπως έχει. Ας ζήσουμε την κάθε στιγμή και ας ασχοληθούμε με δραστηριότητες που μας κάνουν ευτυχισμένους.

Να οργανώσουμε περισσότερο τη ψυχή μας και γενικότερα τη ζωή μας. Πως θα το κάνουμε αυτό; Θα πρέπει να καταβάλουμε μεγάλη προσπάθεια και να μην είμαστε ανεύθυνοι, δηλαδή να μην τα παρατάμε σε κάθε δυσκολία, να είμαστε αγωνιστές και να μην τα περιμένουμε όλα έτοιμα από τους άλλους. Επίσης, θα βοηθήσει αν πάντα σκεφτόμαστε ότι δεν φταίνε μόνο οι άλλοι για τα γεγονότα που μας συμβαίνουν, αλλά μερίδιο ευθύνης έχουμε σίγουρα και εμείς.  Σίγουρα είναι πιο εύκολο να προσάπτουμε κατηγορίες στους άλλους (π.χ. «Εσύ φταις που…»), αλλά η μαγεία και η ουσία της ζωής είναι να έχεις τη δύναμη και το θάρρος να παραδεχτείς  ότι έκανες εσύ το λάθος και να πεις «Και εγώ φταίω».

Δεν ωφελεί πουθενά και κανέναν το να κατηγορούμε συνέχεια τους άλλους για τις πιθανές κακοτυχίες που μπορεί να συμβαίνουν στη ζωή μας. Η ζωή είναι δική μας, μας ανήκει και μόνο εμείς είμαστε υπεύθυνοι για το πόσο καλά ή άσχημα θα τη ζήσουμε. Όλες οι καταστάσεις περνάνε από το χέρι μας και εμείς θα κάνουμε τις επιλογές που θα μας κάνουν ευτυχισμένους…

Άλλωστε μην ξεχνάμε κάτι πολύ βασικό… ο εαυτός μας είναι το μόνο που έχουμε και μόνο αυτόν μπορούμε να εμπιστευτούμε και να βασιστούμε. Μόνο ο εαυτός μας δεν πρόκειται να μας προδώσει (είναι αυτό που υπάρχει σίγουρα). Στη συνέχεια έρχονται και οι υπόλοιποι, η οικογένεια, ο σύντροφος, οι φίλοι, οι συνάδελφοι, όλοι αυτοί που συναναστρεφόμαστε και που τους δεχόμαστε με χαρά στη ζωή μας είτε για τις χαρές είτε για τις λύπες μας, στις ομορφιές και στις δυσκολίες μας. Αποτελούν ένα σημαντικό στήριγμα στη ζωή μας μαζί με τον μοναδικό εαυτό μας.

Τι θα λέγατε αν ζούσαμε με απλό και ουσιαστικό τρόπο την καθημερινότητά μας, χωρίς να φοβόμαστε, χωρίς να έχουμε αμφιβολίες, χωρίς να διστάζουμε πως αν κάνουμε αυτό δε θα γίνουμε αρεστοί; Ας ζήσουμε τη ζωή μας με πάθος και όσο πιο καλά γίνεται…

Μην ξεχνάμε πως η ζωή είναι τόσο ωραία αλλά παράλληλα τόσο μικρή! Καλύτερα να κάνουμε κάτι και να μην πετύχουμε, να αποτύχουμε, ας είναι και λάθος, παρά να το μετανιώσουμε αργότερα επειδή δεν το τολμήσαμε!

Για το τέλος μια προτροπή έχω να κάνω… Ζήσε!

Ο Γιάννης Ξηντάρας είναι Ψυχολόγος στο Περιστέρι, απόφοιτος Πανεπιστημίου Αθηνών και Strathclyde University. Μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων και της Ελληνικής Προσωποκεντρικής και Βιωματικής Εταιρείας, επιστημονικός υπεύθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης «Επαφή».

Ένας παιδοψυχολόγος περιγράφει πως η αλλαγή στην ‘’προβληματική’’ συμπεριφορά των παιδιών θα έρθει μέσα από το σπίτι

Γράφει ο Ψυχολόγος-Οικογενειακός Σύμβουλος Γιάννης Ξηντάρας (paidi-efivos.gr)  

Στις συνεδρίες συμβουλευτικής γονέων συναντώ γονείς που μου εξηγούν το «πρόβλημα» που έχουν με το παιδί τους και μου ζητάνε να τους βοηθήσω. Τη βοήθεια που μου ζητάνε συνήθως την αντιλαμβάνονται ως παρέμβαση στο ίδιο το παιδί, προκειμένου αυτό να καταλάβει ότι δεν φέρεται σωστά (ή όπως επιθυμούν οι γονείς) και να αλλάξει την συμπεριφορά του. Π.χ. ένα παιδί που είναι επιθετικό με τους φίλους του, ή αδιάφορο με τα μαθήματα του ή με την τακτοποίηση του δωματίου του, ή ένα παιδί που δεν υπακούει στις εντολές των γονιών του κλπ.

Το σημαντικό είναι πως οι γονείς αντιλαμβάνονται πως ίσως κάτι δεν πάει καλά με το παιδί τους και, από τη στιγμή που τους απασχολεί αυτό, πολύ καλά κάνουν και ασχολούνται και ζητάνε βοήθεια. Το θέμα είναι όμως πως τη βοήθεια την χρειάζονται εκείνοι και όχι το παιδί τους.  

Και τι εννοώ με αυτό;

Ότι για να αλλάξει η συμπεριφορά ενός παιδιού, πρέπει πρώτα να αλλάξει η ιδιοσυγκρασία στους ίδιους τους γονείς. Ο ψυχολόγος, μόνος του, χωρίς την συμπαράσταση των γονιών δεν θα καταφέρει επαρκώς να βοηθήσει ένα παιδί να αλλάξει ή να βελτιωθεί. Όταν το παιδί ξαναγυρίσει στο καθημερινό και οικείο του περιβάλλον, δηλαδή στο σπίτι, και βιώσει τις ίδιες συνθήκες και καταστάσεις, τότε το «πρόβλημα» θα ξαναεμφανιστεί. Γιατί συνήθως η αντίδραση του παιδιού είναι ένα σύμπτωμα του «προβλήματος», η αιτία φαίνεται να βρίσκεται στην λειτουργία της οικογένειας. Την λειτουργία της οικογένειας,  αναπόφευκτα την διαχειρίζονται οι γονείς, άρα οι γονείς χρειάζεται να εντοπίσουν πού είναι το πρόβλημα και πώς το σύστημα δυσλειτουργεί και πρέπει να το αλλάξουν... τα παιδιά έπονται. Τότε, παρατηρούμε πως  η παρέμβαση του ψυχολόγου είναι πιο εύκολη και πιο σύντομη.

Είναι ωφέλιμο να κατανοήσουν οι γονείς πως όταν επιτύχουν την εύρυθμη ροή της οικογένειας, αναλαμβάνοντας τις ευθύνες τους, κατανοώντας πότε υπάρχει κάποιο πρόβλημα και πού, τότε όλα είναι πιο απλά. Και οι γονείς είναι ήρεμοι και τα παιδιά αισθάνονται ασφαλή.

Τέλος, θα ήθελα να τονίσω πως ο ψυχολόγος μπορεί να βοηθήσει τους γονείς να ξαναβρούν την δική τους «χαμένη» αξία, δύναμη και εμπιστοσύνη τόσο στον ίδιο τους τον εαυτό όσο και στην σχέση τους ως ζευγάρι, αλλά και με το παιδί τους.

Ο Γιάννης Ξηντάρας είναι Ψυχολόγος-Παιδοψυχολόγος στο Περιστέρι, τ.συνεργ. στο Νοσοκομείο Παίδων “Αγία Σοφία”, μέλος της Ελληνικής Εταιρίας Εφηβικής Ιατρικής και του Ευρωπαϊκού Συλλόγου Ψυχοθεραπείας. Απόφοιτος Ε.Κ.Π.Α, επιστημονικός υπεύθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης “Επαφή”.

Eκδήλωση στη μνήμη του ήρωα Ματθαίου Πόταγα

ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΦΕΛΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΔΗΜΟΥ ΓΟΡΤΥΝΙΑΣ
(ΔΗ.Κ.Ε.Γ.)	Τρόπαια, 29/4/2019
Τηλ:2797022700 fax: 2797024401 email:koinof@gortynia.gov.gr

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

 Εκδήλωση στη Μνήμη του Ματθαίου Πόταγα στην Βυτίνα

Ο Δήμος Γορτυνίας και η Δημοτική Κοινωφελής Επιχείρηση Γορτυνίας (ΔΗΚΕΓ), θα πραγματοποιήσουν την καθιερωμένη πλέον Γιορτή Νεολαίας εις Μνήμη του Ματθαίου Πόταγα, πρωτοπόρου αγωνιστή της Αντίστασης εναντίον των Γερμανών κατακτητών, που θα γίνει στην Βυτίνα την Πέμπτη 2 Μαΐου 2019, σύμφωνα με το πρόγραμμα:

-10:30 π.μ. Κατάθεση στεφάνων στο σημείο εκτέλεσης.

-10:40 π.μ. Αγώνας δρόμου μαθητών του Γυμνασίου-Λυκείου Βυτίνας στη μνήμη του ήρωα με αφετηρία  το σημείο της εκτέλεσης και τερματισμό την πλατεία της Βυτίνας

-11:15 π.μ. Επιμνημόσυνη δέηση στον ανδριάντα του Μ.Πόταγα στην πλατεία της Βυτίνας

Ομιλίες

Κατάθεση στεφάνων

Ενός λεπτού σιγή

Εθνικός Ύμνος

-11:45 π.μ. Απονομή μεταλλίων

 

Πρόσκληση της Παναρκαδικής Ομοσπονδίας Ελλάδος

Εβδομάδα Αφρικανικού Κινηματογράφου στην Τρίπολη 11 – 17 Απριλίου 2019, CineVille Multicinema

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

 Εβδομάδα Αφρικανικού Κινηματογράφου στην Τρίπολη

11 – 17 Απριλίου 2019, CineVille Multicinema

Η Περιφέρεια Πελοποννήσου, οι διαπιστευμένες στην Ελληνική Δημοκρατία Πρεσβείες και τα Επίτιμα Προξενεία των Αφρικανικών Χωρών συνδιοργανώνουν Εβδομάδα Αφρικανικού Κινηματογράφου στην Τρίπολη, 11 με 17 Απριλίου 2019 στο CineVille, με ελεύθερη είσοδο για το κοινό. Το κινηματογραφικό αφιέρωμα στο αφρικανικό σινεμά που πραγματοποιείται για 8^η συνεχή χρονιά στην Ελλάδα, θα φιλοξενηθεί στην Πελοπόννησο και την πόλη της Τρίπολης για 1^η φορά.

Η Αφρική μας προσκαλεί να μυηθούμε στις μαγευτικές ιστορίες των ανθρώπων της και να ανακαλύψουμε τα μυστικά της: 12 ταινίες από 7 χώρες (Αίγυπτος, Αιθιοπία, Αλγερία, Κένυα, Μαρόκο, Νότια Αφρική και Τυνησία) συνθέτουν την Εβδομάδα Αφρικανικού Κινηματογράφου και μας αποκαλύπτουν περισσότερο ή λιγότερο γνωστές πλευρές της αγαπημένης ηπείρου, καλώντας το ελληνικό κοινό να ανακαλύψει το ανεξερεύνητο αφρικανικό κινηματογραφικό σύμπαν. Κάθε χρόνο, η έναρξη του αφιερώματος εκπροσωπείται από μια αφρικανική χώρα και φέτος την αυλαία ανοίγει το Μαρόκο με την κωμωδία «Μια χρονιά με τους Γάλλους».

Ένα πολιτισμικό ταξίδι στην κουλτούρα της Αφρικανικής Ηπείρου μέσα από τις καθημερινές ιστορίες των ανθρώπων της: αντιθέσεις, ζυμώσεις, δύο κόσμοι σε σύγκρουση, η θέση της παράδοσης και της θρησκείας στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης, το προσφυγικό, ιστορίες ενηλικίωσης, που αναδεικνύουν τις κοινές ανησυχίες και ανάγκες των ανθρώπων όπου κι αν βρίσκονται κι από όπου και αν προέρχονται, πανανθρώπινα ζητήματα που μέσα από το βλέμμα των σκηνοθετών, άλλοτε αντιμετωπίζονται με χιούμορ και άλλοτε αναδεικνύουν την τραγική τους διάσταση.

Την Έναρξη της Εβδομάδας Αφρικανικού Κινηματογράφου θα κηρύξει ο Περιφερειάρχης Πελοποννήσου κ. Πέτρος Τατούλης και οι Πρέσβεις και Πρόξενοι των Αφρικανικών Χωρών στην Ελλάδα, την Πέμπτη 11 Απριλίου 2019 και ώρα 7.00 μ.μ.

CineVille Multicinema

 (28^ης Οκτωβρίου & Δημητρακοπούλου 30, Τρίπολη), Αίθουσα 1

Ώρες Προβολών: Απογευματινή 7.00 μ.μ. – Βραδυνή 9.00 μ.μ.

Πώς να ξεφύγουμε από την αλλοτρίωσή μας

Γράφει ο Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπευτής Γιάννης Ξηντάρας (xidaras.gr)

Αλλοτρίωση… όταν ο άνθρωπος αποξενώνεται από τον ίδιο του τον εαυτό, την ίδια του τη ζωή και στο τέλος δεν τον αναγνωρίζει. Η καθημερινότητά μας είναι δουλειά, σπίτι, υποχρεώσεις, άγχος και πίεση. Μία καθημερινότητα σκληρή και απαιτητική. Σαν να είμαστε ένα είδος ρομπότ που μόνο παράγουμε δουλειά χωρίς απολαύσεις και χαρές.

Μήπως, κάτι κάνουμε λάθος; Μήπως κάτι έχουμε καταλάβει λάθος; Και εντέλει που αρχίζει η προσωπική μας ευθύνη για ότι συμβαίνει στη ζωή μας; Τι θα μπορούσαμε να κάνουμε;

Μερικές στιγμές ευτυχίας θα μπορούσαν να είναι:

Ο ΗΛΙΟΣ: Μην ξεχνάτε να θαυμάσετε την λάμψη του, το φως του που μας φωτίζει καθημερινά. Πόσες φορές τον αγνοήσαμε; Πόσες φορές τον θεωρήσαμε αδιάφορο ή και δεδομένο;

ΤΟ ΓΕΛΙΟ: Μην ξεχνάτε να γελάτε, έστω να χαμογελάτε, να κάνετε ένα μειδίαμα. Είναι η πιο ευχάριστη έκφραση που μπορούμε να έχουμε στο πρόσωπο μας.

ΤΟ ΚΛΑΜΑ: Μην ξεχνάτε όμως και να κλαίτε. Είναι μία έκφραση στενοχώριας, πόνου, θλίψης και θυμού. Δεν χρειάζεται να εγκλωβιστούν μέσα μας γιατί θα μας κάνουν να νιώθουμε χειρότερα.

Η ΞΕΚΟΥΡΑΣΗ: Μην ξεχνάτε να χαλαρώνετε και να ξεκουράζεστε. Το σώμα μας το έχει ανάγκη, είτε με το να κοιμηθούμε, είτε με το διαβάσουμε ένα βιβλίο. Το μυαλό χρειάζεται να αποφορτίζεται.

ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ: Μην ξεχνάτε να βλέπετε τους ανθρώπους που σας αγαπούν και σας αγαπάνε, την οικογένεια σας, τους φίλους σας. Αφιερώστε λίγο από τον χρόνο σας για να πάτε μία βόλτα, να κάνετε μια συζήτηση. Να περάσετε καλά!

 Ας δώσουμε σημασία στον εαυτό μας, ας του δώσουμε προτεραιότητα με καθημερινές, απλές στιγμές ευτυχίας, για να μην «χάσουμε» τον δρόμο μας προς την ευτυχία...

  

Ο Γιάννης Ξηντάρας είναι Ψυχολόγος στην Αγία Παρασκευή, απόφοιτος Πανεπιστημίου Αθηνών και Strathclyde University. Μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων και της Ελληνικής Προσωποκεντρικής και Βιωματικής Εταιρείας, επιστημονικός υπεύθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης «Επαφή».