Τετάρτη 17 Αυγούστου 2011
Κυριακή 31 Ιουλίου 2011
"Η πριγκηπέσα Αχελώνα και άλλα παραδοσιακά παραμύθια" με τη Μαρία Παπανικολάου
Λίγα λόγια για τη Μαρία…
Η Μαρία Παπανικολάου είναι δημοσιογράφος και ιστορικός (ΜΑ Social&Cultural History, Metropolitan University, Leeds UK), ενώ εργάζεται επί 18 χρόνια στο χώρο των εκδόσεων βιβλίων. Τα τελευταία 8 χρόνια ασχολείται με την προφορικότητα, την τέχνη της Αφήγησης και τη μελέτη των παραδοσιακών παραμυθιών και θρύλων. Συνεργάζεται με μουσεία, σχολεία και πολιτιστικούς φορείς, δίνοντας παραστάσεις για μικρούς και μεγάλους. Έχει πάρει μέρος στο Α’ Διεθνές Φεστιβάλ Παραμυθιού του ΔΗΠΕΘΕ της Κοζάνης, στο Διεθνές φεστιβάλ «Γιορτή Παραμυθιών της Κέας», στο Φεστιβάλ Παραμυθιού του Κέντρου Μελέτης Μύθων και Παραμυθιών στο Μουσείο Λαϊκής Τέχνης στην Αθήνα και αλλού. Έχει συνεργαστεί με το Πάντειο Πανεπιστήμιο (Τμήμα ΜΜΕ) σε αφιέρωμα του βυζαντινού πολιτισμού που έγινε στο Βυζαντινό Μουσείο Αθηνών.
Πέμπτη 21 Ιουλίου 2011
Πόσιμο το νερό στην Καρύταινα σύμφωνα με τον Αντιδήμαρχο Νίκο Μάντη...
Δείγματα νερού στάλθηκαν στις 29 Ιουνίου 2011 από τις δύο δεξαμενές ύδρευσης της Καρύταινας για ανάλυση σε εργαστήριο του Εθνικού Μετσόβειου Πολυτεχνείου.
Τα αποτελέσματα έβγαλαν ότι το νερό δεν είναι πόσιμο...
Μετά τον καθαρισμό των δεξαμενών νερού στην Καρύταινα (που είχαν να καθαριστούν 24 ολόκληρα χρόνια όπως μας είπε ο Αντιδήμαρχος Νίκος Μάντης του Δήμου Μεγαλοπόλεως και με την τοποθέτηση χλωριωτή στη δεξαμενή) το νερό είναι πόσιμο χωρίς να εγκυμονούν κίνδυνοι για την υγεία των κατοίκων.
Πάρης Σ. Α.
Καρύταινα
Σάββατο 16 Ιουλίου 2011
Παρουσίαση του μυθιστορήματος "Νοματαίος" του Βασίλη Κουνέλη την Παρασκευή 19 Αυγούστου και ώρα 20.00 μ.μ. στο Λεβίδι
ΔΕΛΤΙΟ
ΤΥΠΟΥ
14/7/2011
Παρουσίαση
του μυθιστορήματος "Νοματαίος" του
Βασίλη Κουνέλη (από Βλαχέρνα) θα γίνει την Παρασκευή 19 Αυγούστου και ώρα 20.00 μ.μ. στο
Λεβίδι Αρκαδίας στο καφενείο «Ευφρόσυνες
Γεύσεις». Για το βιβλίο θα μιλήσει ο εκδότης του "Αρκαδικού Βήματος" Πάνος
Αϊβαλής.
Έγραψαν
για τον "ΝΟΜΑΤΑΙΟ:
«Ο
συγγραφέας έχει επίγνωση του τι σημαίνει, πώς γράφεται και πώς λειτουργεί η
τέχνη. Ότι κατανοεί τις συμβάσεις της, ότι διερευνά τους τρόπους της και ότι
είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει τις δυνατότητές της. Έχουμε έτσι μπροστά μας
κάτι περισσότερο από έναν προικισμένο παραμυθά που θυμάται τ’ αξέχαστα εφηβικά
του χρόνια. Έχουμε μπροστά μας έναν υποψιασμένο γραφιά, έναν καλό γνώστη των
μυστικών της συγγραφικής τεχνικής… Γλώσσα ευρηματική και λειτουργική, και συχνή
προσφυγή στην απέριττη έκφραση της λαϊκής αφήγησης. Έτσι ο Κουνέλης αναδεικνύει
την Ελλάδα του κοινοτικού πολιτισμού που τα χρόνια εκείνα αρχίζει να
εξαφανίζεται. Διότι μέσα από την ιστορία του ανυπότακτου Θοδωρή, κάθε ενότητα
του έργου θέτει μερικά απ’ τα κεντρικά ζητήματα της μεταδικτατορικής Ελλάδας.
Την ερήμωση των χωριών και την εξαφάνιση των απλών, λαϊκών ανθρώπων, που όπως η
γιαγιά του αφηγητή παραπέμπουν στις αξέχαστες παπαδιαμαντικές μορφές ή στον
Παντελή Πρεβελάκη» Ελισσάβετ Κοτζιά, ΚΑθΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 7-4-2011
«Ένα
ολοκληρωμένο μυθιστόρημα… ένα ύφος που κυριολεκτικώς αφοπλίζει.» Χρίστος
Παπαγεωργίου, περιοδικό ΔΙΑΒΑΖΩ. Τεύχος 517, Απρίλιος 2011
«Εδώ,
ακόμα και προφορικός, ο λόγος μπαίνει στ’ αφτιά σου από τα μάτια σου και
στρέφεται προς τα μέσα... Κι ο αναγνώστης τ’ ακούει όλα αυτά και του κόβεται η
ανάσα…» Στρατής
Χαβιαράς, BOOK PRESS, Μάϊος 2011
«Ο Κουνέλης
εντάσσεται με το πρώτο κιόλας βιβλίο του σ’ ένα καθιερωμένο και πολλαπλά
δοκιμασμένο συγγραφικό περιβάλλον. Και μια τέτοια όσμωση είναι σε θέση,
φαντάζομαι, να μας υποσχεθεί πολλά για το μέλλον» Βαγγέλης Χατζηβασιλείου,
Critique Μάϊος 2011.
«Ο Κουνέλης περνάει τις εξετάσεις του πρωτοεμφανιζόμενου
με υψηλό βαθμό… Δεν έχουμε να κάνουμε με έναν απομνημονευματογράφο, ούτε καν με
έναν περιστασιακό συγγραφέα, αλλά με κάποιον, όπως ο Κουνέλης, που δείχνει ότι
ήρθε για να μείνει. Παψολύπη αποκαλεί το χωριό του πατέρα του ο αφηγητής.
Πλασματικό όνομα, που φανερώνει τον παυσίλυπο τρόπο, με τον οποίο λειτουργεί
γι’ αυτόν η κάθε επιστροφή στον τόπο, πραγματική ή νοερή. Από τα στοιχεία που
δίνονται, πρέπει να πρόκειται για τη Βλαχέρνα, με το κάστρο και τη μονή της
Παναγιάς της Ελεούσας, δίπλα στο Μπεζενίκο. Εκεί περιγράφονται ένα κυνήγι στον
κάμπο με τα τάχατες σφραγισμένα όπλα, που διακόπτει ο αγροφύλακας, το πανηγύρι
της Παναγιάς τον Δεκαπενταύγουστο, με τα όργανα να παίρνουν φωτιά, και μια
εκταφή, μετά τη λειτουργία, στο νεκροταφείο. Ετσι, συμπληρώνεται ο κύκλος της
ζωής, σύμφωνα με τις αλλοτινές παραδόσεις. Ενα παρελθόν, του οποίου, σήμερα
πλέον, δεν επιδιώκουμε την κατανόηση, αλλά, κατά μια λέξη του συρμού, μόνο τη
διαχείρισή του.»,
M. Θεοδοσοπούλου,
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 2/7/2011
Παρασκευή 8 Ιουλίου 2011
ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΤΟΥ Η ΔΡΑΜΑ
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΚΑΛΟΤΥΧΟΣ
του Βασίλη Γ. Χατζηθεοδωρίδη
παιδαγωγού-συγγραφέα
Δεν είναι καλλιτεχνικό
ψευδώνυμο.
Στα Λαγκάδια, το κρεμασμένο κυριολεκτικά στην απότομη πλαγιά του βουνού
μεγαλοχώρι της ορεινής Γορτυνίας, ένα ανοιξιάτικο απομεσήμερο, είδε το φως της
ημέρας ένα μονάκριβο αγόρι, καρπός αγάπης δυο νέων ανθρώπων. Χαρές, ελπίδες και
όνειρα για τη ζωή.
«Βαπτίζεται
ο δούλος τού Θεού Κυριάκος…» δήλωσε ο ιερέας και ο πατέρας του νεοφώτιστου
Καλότυχος πλημμύρισε από ευγνωμοσύνη, καθώς καμάρωνε στο τέλος του μυστηρίου,
στο ναό της Παναγιάς, το παιδί που έβαζε στην αγκαλιά της γυναίκας του ο
κουμπάρος.
Η
αγάπη έτρεφε την ευτυχία και οι δυο μαζί έσμιγαν με τις ηλιαχτίδες της Ανατολής
κι έλουζαν τις τρεις ψυχές στο
φτωχόσπιτο τον πρώτο καιρό. Όμως, ίσως έχουν δίκαιο εκείνοι που λένε πως οι
στιγμές ευτυχίας είναι σαν τα όμορφα λουλούδια που μαραίνονται με το πρώτο
άγγιγμα. Δεν κρατάνε πολύ. Κι εδώ η μοίρα είχε τη δική της άποψη. Ο μικρός
Κυριάκος έχασε τη μητέρα του σε μια από τις πρώτες στάσεις στο ταξίδι της ζωής.
Να λοιπόν, που δεν ήταν καθόλου καλότυχος ούτε
ο Ηλίας, ούτε και ο μικρός Κυριάκος.
Στο
Σχολείο της πατρίδας του ο μικρός Κυριάκος με τη βοήθεια του πατέρα του και της
μητριάς του, είχε επιδόσεις που του επέτρεπαν παραπέρα σπουδές και τέλος
Μαρτίου του 1929 με τον τίτλο του δασκάλου από το «Τριτάξιον Διδασκαλείον
Τριπόλεως», χαιρέτησε γονείς, συγγενείς και φίλους και έφυγε με περιουσία μια
μικρή ξύλινη χειροποίητη βαλίτσα για την Τρίπολη.
Ο
βαρύς χειμώνας, η μεγάλη παγκόσμια οικονομική κρίση, ο ευπαθής λόγω κακής
διατροφής οργανισμός του και η λιτή ενδυμασία συνωμότησαν εναντίον του. Μετά
από πορεία 66 χιλιομέτρων, η παγωμένη Τρίπολη μείωσε την σωματική του αντοχή. Η
ακατάλληλη για την εποχή ενδυμασία του αποδείχτηκε ανίκανη να θωρακίσει
αποτελεσματικά το κορμί του νεαρού Κυριάκου, στην αντιμετώπιση του ψύχους. Και σαν να μη έφτανε η μέχρι τότε περιπέτεια,
η τριμμένη κουβέρτα που είχε για τον ύπνο έπεσε από το τρένο στη διαδρομή προς
την Αθήνα και χάθηκε μαζί με τη βαλίτσα του.
Όταν
έφτασε στον τόπο διορισμού του, τη Δράμα, οι αντίξοες συνθήκες υπονόμευσαν σοβαρά την υγεία του.
Παρουσιάστηκε
στον Επιθεωρητή Δημοτικών Σχολείων Δράμας, ορκίστηκε και τοποθετήθηκε προσωρινά
στο 1ο Δημοτικό Σχολείο της πόλης, που βρίσκεται ακόμη και σήμερα
στην οδό Αδριανουπόλεως.
Σύμφωνα
με τη ληξιαρχική πράξη του Θανάτου του στο Ληξιαρχείο Δράμας, απεβίωσε την 20ήν
Απριλίου 1929, ημέρα Σάββατο, στις 6 η ώρα το απόγευμα, σε ηλικία 20 ετών, στην
Οδό Γαληνού. Ως μάρτυρες του θανάτου φέρονται ο Δημοσθένης Ξανθόπουλος και ο
Μιλτιάδης Γιαννακόπουλος. Την πιστοποίηση θανάτου υπέγραψε ο ιατρός Δ.
Ιωαννίδης ο οποίος δήλωσε ως αιτία θανάτου τη διπλή πνευμονία.
Ο
Κυριάκος έχασε τη μάχη με τη ζωή. Άφησε το άψυχο κορμί του στη Δραμινή γη
προτού προλάβει να μάθει στα παιδιά πώς να την αντιμετωπίζουν.
Μετά
από 82 χρόνια, ελάχιστες είναι πληροφορίες για τις πολλές κακοτυχιές του Καλότυχου Κυριάκου.
«Κατά τη διαδρομή προς την Αθήνα
έπεσε η βαλίτσα του από το τρένο» μας είπε σε τηλεφωνική επικοινωνία στις 10 Ιουνίου
2011, ο εγγονός του Αδελφού του Ηλία επίσης Ηλίας Καλότυχος, κάτοικος Αθήνας,
77 ετών. Πιστεύει ότι δεν έχουν μεταφερθεί τα οστά του στην ιδιαίτερη πατρίδα
του Κυριάκου τα όμορφα Λαγκάδια της Γορτυνίας.
Κυριακή 3 Ιουλίου 2011
Δικαστήριο διέγραψε χρέος συνταξιούχου 200.000 ευρώ
ΑΠΟΦΑΣΗ-ΣΤΑΘΜΟΣ ΤΟΥ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟΥ ΑΘΗΝΑΣ
* ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ 52.000 ΣΕ 14 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΔΟΣΗ 310, ΑΝΤΙ 2.000 ευρώ
Η πρώτη σύγχρονη δικαστική «σεισάχθεια» οφειλέτη, που έκανε χρήση του νόμου Κατσέλη για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά και νίκησε το πανίσχυρο τραπεζικό σύστημα, είναι γεγονός, ανοίγοντας τον δρόμο για διαγραφές οφειλών χιλιάδων πολιτών, που βρίσκονται σε οικονομική αδυναμία και έχουν προσφύγει στα δικαστήρια.
Με μια απόφαση-σταθμό του Ειρηνοδικείου Αθηνών, η οποία αναμένεται ότι θα αποτελέσει «οδηγό» για χιλιάδες ακόμη υποθέσεις οφειλετών που έχουν πάρει τον δρόμο για τις δικαστικές αίθουσες, το δικαστήριο δικαίωσε ηλικιωμένο συνταξιούχο και όχι μόνο δέχτηκε ότι βρίσκεται σε μόνιμη αδυναμία να εξοφλήσει τις οφειλές του, αλλά υποχρέωσε τις τράπεζες να διαγράψουν δάνεια σημερινού ύψους 200.000 ευρώ (από ένα σύνολο οφειλών 222.200 ευρώ) και να ικανοποιηθούν με την αποπληρωμή 52.000 ευρώ, μαζί με τους τόκους, σε βάθος 14 ετών!
Ο ηλικιωμένος δανειολήπτης, που είχε φτάσει να πληρώνει περίπου 2.000 ευρώ τον μήνα για να εξυπηρετεί τα δάνειά του σε 9 τράπεζες, θα δίνει πλέον μόλις 310 ευρώ κάθε μήνα για 14 χρόνια, με την καταβολή τους να ξεκινά το 2014.
Τα πρώτα 4 χρόνια οι δόσεις θα είναι άτοκες, ενώ τα υπόλοιπα δέκα θα τοκίζονται με το μέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου, όπως αυτό προκύπτει από το δελτίο της Τράπεζας της Ελλάδος.
Εχει σύνταξη 1.560 ευρώ
Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι ο συγκεκριμένος οφειλέτης δικαιώθηκε πανηγυρικά, παρ' ότι θεωρείται ότι έχει υψηλές αποδοχές, καθώς λαμβάνει σύνταξη 1.560 ευρώ μηνιαίως. Δεδομένου, όμως, ότι έχει εκχωρήσει 750 ευρώ τον μήνα στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων μέσω δανειακής σύμβασης, και του απομένουν περίπου 810 ευρώ για να καλύπτει τις βιοτικές του ανάγκες και παράλληλα να αποπληρώνει τις οφειλές του, έκρινε ότι η δόση του δεν πρέπει να ξεπερνά τα 310 ευρώ, ώστε να του μένουν άλλα 500 ευρώ.
Η απόφαση του Ειρηνοδικείου εκδόθηκε στις 28 Ιουνίου 2011 και αποτελεί στην ουσία την πρώτη με την οποία απορρίφθηκαν όλες οι ενστάσεις των αντίδικων τραπεζών, οι οποίες αφού αρνήθηκαν να συμφωνήσουν σε εξωδικαστικό συμβιβασμό, στη συνέχεια έκαναν ό,τι μπορούσαν στο δικαστήριο ώστε να μη δικαιωθεί ο οφειλέτης.
Επιχείρησαν ανεπιτυχώς να βγάλουν σε πλειστηριασμό το σπίτι του (πρώτη κατοικία 73 τ.μ. και αξίας 124.000 ευρώ), υποστηρίζοντας ότι η αίτηση εξαίρεσης από την εκποίηση δεν έγινε νόμιμα. Με τις ευεργετικές διατάξεις του νόμου, που απαγορεύει τον πλειστηριασμό πρώτης κατοικίας αξίας μικρότερης των 200.000 ευρώ, ο συνταξιούχος έσωσε το σπίτι του.
Οι τραπεζικοί ισχυρισμοί
Ισχυρίστηκαν ότι η αίτηση δικαστικού συμβιβασμού δεν ήταν παραδεκτή και νόμιμη, επειδή ο οφειλέτης δεν τους επέδωσε στοιχεία για την περιουσιακή του κατάσταση και το σχέδιο διευθέτησης οφειλών. Το δικαστήριο απέρριψε τον ισχυρισμό τους, καθώς οι τράπεζες είχαν σχετική ενημέρωση ήδη από το στάδιο του εξωδικαστικού συμβιβασμού.
Επιπλέον, το δικαστήριο έκρινε ότι στον νόμο δεν προβλέπεται ελάχιστο περιεχόμενο σχεδίου διευθέτησης και οι δόσεις μπορούν να καθοριστούν ελεύθερα από τον οφειλέτη, ενώ θεωρεί παραδεκτό και σχέδιο με μηδενικό περιεχόμενο.
Τρεις τράπεζες, μάλιστα, αμφισβήτησαν ακόμη και την εντιμότητα του οφειλέτη, υποστηρίζοντας ότι χρησιμοποίησε δόλο για να περιέλθει σε αδυναμία πληρωμής επειδή... απέκρυπτε την πραγματική οικονομική του κατάσταση για να λάβει δάνεια.
Οι τράπεζες πάντως δεν έχουν εξαντλήσει όλα τα περιθώρια που τους παρέχει ο Νόμος και θεωρείται βέβαιο ότι θα προσφύγουν σε δεύτερο βαθμό ώστε η υπόθεση να εξεταστεί από την αρχή.
Σύμφωνα με τον δικηγόρο του οφειλέτη Δημήτρη Λυρίτση, με τον οποίο επικοινώνησε η «Ε», «πρόκειται για μια μνημειώδη απόφαση-ράπισμα για τις τράπεζες και με δεδομένο ότι δεν υπάρχει προηγούμενη νομολογιακή εμπειρία, θα αποτελέσει οδηγό για την περαιτέρω εφαρμογή του νόμου, καθώς επιλύει σημαντικά ερμηνευτικά ζητήματα».
* Η απόφαση: «Από τις μηνιαίες καταβολές του αιτούντος για μια τετραετία θα καλυφθεί μόνο μέρος των οφειλών του και ειδικότερα 14.880 ευρώ, επί συνόλου οφειλών 222.220,86 ευρώ, δηλαδή απομένει υπόλοιπο 207.340,86 ευρώ. Η ικανοποίηση των υπόλοιπων απαιτήσεων των πιστωτών με περαιτέρω καταβολές προς διάσωση της πρώτης κατοικίας, που, σύμφωνα με το νόμο, μπορεί να ανέλθει μέχρι το 85% της εμπορικής αξίας του ακινήτου, δηλαδή μέχρι 105.400 ευρώ, πρέπει να οριστεί στο ποσό των 37.200 ευρώ, αφού λήφθηκαν υπόψη η ηλικία του αιτούντος, η τωρινή οικονομική του κατάσταση και η μη προοπτική βελτίωσή της».
Παρασκευή 1 Ιουλίου 2011
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)