Η ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ
Infancia clandestina/ Clandestine Childhood
Σκηνοθεσία: Μπενχαμέν Άβιλα
Παίζουν: Τεό Γκουτιέρες Μορένο, Ναταλία Ορέιρο, Ερνέστο Αλτέιρο, Κριστίνα Μπανέγκας, Σεζάρ Τρονκόσο
Αξιολόγηση: **********
Υπόθεση: Αργεντινή, 1979. Έπειτα από χρόνια εξορίας από τη Χούντα ως μέλη της Αντίστασης, ο δωδεκάχρονος Χουάν και η οικογένειά του επιστρέφουν στο Μπουένος Άιρες με καινούργιες, πλαστές ταυτότητες. Οι γονείς του Χουάν μαζί με τον θείο Μπέτο είναι μέλη της οργάνωσης των Μοντονέρος, που εξακολουθεί να μάχεται κατά της σκληρής δικτατορίας του Βιντέλα που κυβερνά ακόμη τη χώρα, και διώκονται αλύπητα λόγω των δραστηριοτήτων τους. Γι’ αυτό έξω από το σπίτι και στο σχολείο, ο ανήλικος μαθητής έχει άλλο όνομα… Εκεί όλοι τον ξέρουν ως Ερνέστο – ένα όνομα που δεν πρέπει ποτέ να ξεχάσει, καθώς διακυβεύεται η ασφάλεια της οικογένειάς του. Η γνωριμία του με την συμμαθήτριά του Μαρία θα αποτελέσει την αρχή για μια ιδιότυπη, δυνατή σχέση μεταξύ τους.
Η άποψή μας: Η συγκυρία το έφερε έτσι ώστε τούτη η πολύ ενδιαφέρουσα ταινία να βγαίνει στη Θεσσαλονίκη την ίδια εβδομάδα που πέθανε και ο Βιντέλα, ο δικτάτορας κατά του οποίου πολεμούν οι ήρωες του φιλμ. Αυτό την φέρνει στην επικαιρότητα. Αλλά και χωρίς αυτό το στοιχείο και πάλι πρόκειται για μια καλοφτιαγμένη ταινία, που κατορθώνει να πει όλα όσα θέλει να πει χωρίς να προχωράει σε ηθικοπλαστικά μηνύματα ή λογικές «στρατευμένης» τέχνης. Ο σκηνοθέτης ουσιαστικά περιγράφει τα δικά του δύσκολα παιδικά χρόνια: ο Χουάν – Ερνέστο της ταινίας είναι ο ίδιος. Κι ενώ είναι ουσιαστικά ένα παιδί, αναγκάζεται να βιώνει καταστάσεις που ξεπερνούν αυτά που συνήθως βιώνουν οι συνομήλικοί του. Αναγκάζεται να μεγαλώσει βίαια, να ωριμάσει απότομα, να διαχειριστεί πολλαπλώς την απώλεια. Ένα γλυκό αγόρι που άμα τη επιστροφή στην πατρίδα ερωτεύεται κιόλας!
Η αλήθεια είναι πως ο Άβιλα προκειμένου να αποφύγει την ρετσινιά «προπαγάνδισης» της πολιτικής του αλήθειας φτάνει στο άλλο άκρο σε κάποιες στιγμές. Νιώθεις πως παρακολουθείς μια... ρομαντική κομεντί σε συνδυασμό με αυτό που οι αγγλοσάξονες χαρακτηρίζουν coming of age film.Στο κρίσιμο σημείο, πάντως, η εικόνα ξεκαθαρίζει: ο ερωτοχτυπημένος πιτσιρίκος γίνεται άντρας με έναν τρόπο βίαιο και συγκλονιστικό. Ανακτά, όμως, την πραγματική του ταυτότητα: πλέον ξέρει ποιος είναι. Πλέον, ξέρει γιατί πάλεψαν οι γονείς του.
Η κινηματογράφηση του Άβιλα δεν αποφεύγει κάποια κλισέ, αν και κάποιες αισθητικές επιλογές του (όπως η χρήση κινουμένων σχεδίων – ιδίως στην εξαιρετική έναρξη) τον δικαιώνουν και με το παραπάνω. Η μουσική είναι σχεδόν... θεοδωρακική, οι ερμηνείες αρκούντως δυνατές (με εκείνη του θείου Μπέτο να ξεχωρίζει) και η ταινία είναι από αυτές που πρέπει κάποιος να δει. Για να καταλάβει τι παιζόταν τότε και τι παίζεται σήμερα.
Δείτε το τρέιλερ της ταινίας:
_______________________________
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου