____________________________________________________________________________________________________________________
............................................................... *ειδήσεις * νέα * ρεπορτάζ *έρευνα σύγχρονων κοινωνικοπολιτικών ζητημάτων *
___________________________________________________________________________________________________________________

Αυτός που αγωνίζεται μπορεί να χάσει, όμως αυτός που δεν αγωνίζεται ήδη έχει χάσει.

Bertolt Brecht, 1898-1956, Γερμανός συγγραφέας

Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2011

Ζέστη φιλοξενία στην Αρκαδία



Αρκαδία

 Από τo Mαίναλο ώς τον Πάρνωνα και τις ακτές της Κυνουρίας, ο νομός Αρκαδίας διαθέτει εξαιρετικές επιλογές διαμονής για όλα τα γούστα και... τα πορτοφόλια. Aκολουθούν 22 ξενώνες που υπηρετούν τη λογική του Value for money. Οι περισσότερες τιμές αφορούν τα απλά σαββατοκύριακα του χειμώνα, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις έχουμε και τιμολόγιο για γιορτές και τριήμερα


ΕΡΕΥΝΑ: ΛΙΝΑ ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΥ
εφημ. "Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"


1821
Ανω Δολιανά, T/2710-234.080, www.dol1821.gr
Το πρώτο δημοτικό σχολείο του χωριού είναι σήμερα ένας επιβλητικός πέτρινος ξενώνας. Ξύλινα παραδοσιακά έπιπλα, χειροποίητα χαλιά, πέτρα μέσα στο δωμάτιο και κρεβάτια με ουρανό. Το καλύτερο όμως είναι οι υπηρεσίες που προσφέρονται: σπιτικό πρωινό με ζυμωτό ψωμί, καθιστικό με μεγάλη κάβα, πολλές επιλογές σε σοκολάτα, τσάι, αλλά και πούρα και αίθουσα για επιτραπέζια παιχνίδια. Υπάρχουν και μεζονέτες για οικογένειες και παρέες.

Στα 90 ευρώ με πρωινό. Τις καθημερινές γίνονται εκπτώσεις κατόπιν συνεννοήσεως.



Εναστρον

Δημητσάνα, Τ/27950-31.684, www.xenonasenastron.gr

Τρία υπέροχα δωμάτια με στυλ και ανέσεις στο κέντρο του χωριού. Τζάκι, ενδοδαπέδια θέρμανση, στρώματα Cocomat, σοφίτες, χτιστά καναπεδάκια και υπέροχη θέα, στα συν!

Στα 80 ευρώ το δίκλινο με πρωινό τις καθημερινές και 120 ευρώ τα Σαββατοκύριακα.



Προσέληνος

Δημητσάνα, Τ/27950-31.675, www.proselinos.gr

Το φημισμένο περιοδικό Conde Nast τον περιέλαβε στους 10 καλύτερους ξενώνες όλης της Ελλάδας, και πράγματι ο ξενώνας Προσέληνος είναι υπόδειγμα φιλοξενίας. Στην πιο παλιά γειτονιά της Δημητσάνας, το παραδοσιακό κτίριο χρονολογείται από τον 18ο αιώνα και διαθέτει πέντε δωμάτια με αυθεντικές αντίκες και ατμόσφαιρα παλιάς εποχής. Αγαπημένο το ντυμένο στα μοβ «Αλκινόη».

Από 120 ευρώ το δίκλινο με πρωινό σε μπουφέ.


Αγρόκτημα

Πλάκα Λεωνιδίου, T/24570-23.244, www.agroktima.com

Ο παραδοσιακός ξενώνας αποτελείται από δέκα πέτρινα σπίτια, το καθένα αυτόνομο. Πέτρα στους εσωτερικούς τοίχους, ξύλινα ταβάνια, τζάκι, χειροποίητα υφαντά και κιλίμια θυμίζουν παραδοσιακό σπίτι προηγούμενων καιρών. Η κουζίνα είναι πλήρως εξοπλισμένη και το καλάθι γεμάτο καλούδια για το πρωινό, ενώ προσφέρεται μέχρι και ασύρματη σύνδεση στο Ιντερνετ.

70 ευρώ το δίκλινο (90 ευρώ στις γιορτές).



Βυζαντινόν

Πούλιθρα Λεωνιδίου, Τ/27570-51.220, www.byzantinonhotel.gr

Εντεκα διαμερίσματα για 2 ή 4 άτομα, με ξύλινα έπιπλα, υφάσματα σε απαλά χρώματα, μεγάλα σιδερένια κρεβάτια, πλήρως εξοπλισμένες μοντέρνες κουζίνες και μπαλκόνι σε πολύ προσιτές τιμές. Υπόγειο πάρκινγκ και Ιντερνετ κάνουν τη διαμονή ακόμα πιο άνετη.

Από 65 ευρώ για 2 άτομα, 80 ευρώ την περίοδο των εορτών.


Ουρανογείτων

Κοσμάς, Τ/27570-31.490, www.ouranogeiton.gr

Κάθε δωμάτιο και ένας αστερισμός. Μόνο που αυτά τα αστέρια έχουν χνουδωτές κουβέρτες, κρεβάτια με ουρανό, τζάκι και πατιναρισμένα έπιπλα. Καθίστε για καφέ στο μεγάλο καθιστικό με το τεράστιο τζάκι και δοκιμάστε οπωσδήποτε τα χειροποίητα γλυκά της ιδιοκτήτριας.

60 ευρώ το δίκλινο με πρωινό, 70 ευρώ με πρωινό και τζάκι.



Μαλεβός - Νώνταινα

Κοσμάς, Τ/27570-31.411 www.malevos-nontena.gr

Λειτουργούσε ως χάνι για φαγητό και ύπνο από το 1930. Βρίσκεται άλλωστε μπροστά ακριβώς στην πλατεία του χωριού. Η ανακαίνιση και η συντήρησή του έγινε από ντόπιους παλιούς μάστορες και τώρα πάνω από την ταβέρνα λειτουργεί ο ξενώνας. Τρία δωμάτια με σιδερένια κρεβάτια, παλιές λάμπες και θέα στην πλατεία. Δοκιμάστε και την παραδοσιακή κουζίνα της ταβέρνας από κάτω.

Από 40 ευρώ το δίκλινο με πρωινό.


Σελινούντα

Κοσμάς, Τ/6979-001.030, www.selinounta.gr

Στο κέντρο του χωριού, ακριβώς πάνω στην πλατεία, τα πέντε δωμάτια του ξενώνα απολαμβάνουν προνομιακή θέση. Τα υπεραιωνόβια πλατάνια φτάνουν μέχρι τα παράθυρα και συνδυάζονται με την πέτρα και το ξύλο στο εσωτερικό των δωματίων.

60 - 70 ευρώ το δίκλινο σταθερά όλο το χρόνο.


Ξενώνας Ζάβαλης


Πελετά, Τ/6932-436.476

Πέτρινες καμάρες και ξύλινα παραθυρόφυλλα που κλείνουν προς τα μέσα· έτσι έφτιαχναν τα σπίτια παλιά και η ανακαίνιση στο παλιό αρχοντικό του 1900 διατήρησε τις παραδόσεις. Το πέτρινο κτίριο διαθέτει τέσσερα δωμάτια, τρία δίκλινα και ένα τετράκλινο και μας άρεσε ιδιαίτερα αυτό με το πηγάδι στη μέση του δωματίου.

Από 50 ευρώ το δίκλινο χωρίς πρωινό.


Ξενώνας Αντωνίου

Καστάνιτσα, T/27550-52.255, www.sun-mountain-snow.gr

Δίπλα στην πλατεία του χωριού, ο ξενώνας διαθέτει πέντε δωμάτια, με παραδοσιακή διακόσμηση. Το ταβάνι είναι επενδεδυμένο με ξύλο καστανιάς, τα κουρτινάκια και τα σεμεδάκια είναι χειροποίητα, ενώ υπάρχει και καθιστικό με τζάκι.

Στα 60 ευρώ το δίκλινο με πρωινό και 50 ευρώ για δύο διανυκτερεύσεις και άνω.



Πάρνων

Αγιος Πέτρος, Τ/27920-31.079, www.hotelparnon.gr

Δίπλα στην πλατεία αποτελεί εδώ και χρόνια σημείο αναφοράς για το χωριό. Είκοσι δύο δωμάτια και δύο σουίτες εξυπηρετούν περαστικούς, εκδρομείς του Σαββατοκύριακου και γκρουπ που επισκέπτονται το μέρος. Ωραίο και πλούσιο πρωινό σε μπουφέ και εξαιρετική κουζίνα από το εστιατόριο. Κάθε Σάββατο βράδυ διοργανώνεται και μικρό γλέντι με μπουζούκι και κιθάρα.

Από 50 ευρώ το δίκλινο με πρωινό.



Μπελαίικο

Στεμνίτσα, Τ/27950-81.286, mpelleiko.gr

Στην κορυφή της Στεμνίτσας, ένα παλιό αρχοντικό σάς υποδέχεται ζεστά. Από τους λίγους ξενώνες που προτείνονται από τον Lonely Planet. Τα ατού του, η ζεστή και «παρεΐστικη» φιλοξενία, το πρωινό και η θέα της Στεμνίτσας. Ντ. Κ.

Από 85 ευρώ το δίκλινο με πρωινό.


Μαλεβός

Αγιος Πέτρος, Τ/27920-31.155, 27920-31.375, 6945-377.328

Τέσσερα ανεξάρτητα σπίτια 70 τ.μ., που μπορούν να φιλοξενήσουν 2-6 άτομα. Το κάθε σπίτι έχει δικό του τζάκι στο καθιστικό, υπνοδωμάτιο στον πάνω όροφο, αυτόνομη θέρμανση, κουζίνα, τηλεόραση και δύο μπάνια. Διακοσμημένα με παραδοσιακά έπιπλα και ιδανικά για οικογένειες και παρέες. Ι.Π.

Aπό 70 έως 120 ευρώ το δίκλινο με πρωινό ανάλογα με τα άτομα και τις διανυκτερεύσεις.


Μετερίζι

Βαρβίτσα (Λακωνίας), Τ/27310-95.100, 28.332, www.meterizi.com

Ιδιο βουνό (Πάρνωνας), άλλος... νομός (Λακωνίας). Ενα εντυπωσιακό συγκρότημα πέντε ανεξάρτητων παραδοσιακών ξενώνων, πλήρως εξοπλισμένων με καλαίσθητο καθιστικό, κουζίνα, μπάνια, ένα ή δύο υπνοδωμάτια και βεράντα με θέα στον Ταΰγετο. Οι χώροι των ξενώνων λειτουργούν και ανεξάρτητα μεταξύ τους, ενώ στο κοινόχρηστο καθιστικό με το τζάκι απολαμβάνουμε πρωινό ή και ποτό. Ι.Π.

70 ευρώ το δίκλινο με πρωινό, 180 ευρώ οι μεζονέτες με τζάκι για 4 άτομα.



Λιθόχτιστα

Κοσμάς, Τ/210-89.48.769, 6937-823.651, www.lithoxtista.gr

Σε υψόμετρο 1.150 με θέα στις πλαγιές του Πάρνωνα, τα έξι πέτρινα σπίτια, που μπορούν να φιλοξενήσουν από 2 έως και 7 άτομα, μετατρέπονται για λίγο στο δικό μας, ζεστό σπιτικό. Τζάκι και σκαλιστά έπιπλα, ζωγραφιές στους τοίχους και ξύλινα σκαμνάκια, αλλά και στρώματα Cocomat και καλλυντικά Κορρέ στο μπάνιο, στα συν!

Στα 60 ευρώ το σπίτι τις καθημερινές, 80 ευρώ τα Σαββατοκύριακα.



Ξενώνας Καζάκου

Δημητσάνα, Τ/27950-31.660, www.xenonaskazakou.gr

Ατμοσφαιρικός ξενώνας σε παλιό αρχοντικό, με καλαίσθητα δωμάτια και ζεστό καθιστικό. Το κτίριο αποτελεί σημαντικό δείγμα παραδοσιακής αρχιτεκτονικής και κατασκευάστηκε από τον Σπύρο Καζάκο το 1851, ο οποίος διατηρούσε παντοπωλείο στο ισόγειο. Ι.Π.

Στα 80 ευρώ το δίκλινο με πρωινό τις καθημερινές, 100 ευρώ τα Σαββατοκύριακα και 120 ευρώ τα Χριστούγεννα.



Φούντας

Αγιος Ιωάννης, Τ/27550-52.022, www.foudas.gr

Τέσσερα μοναδικά δωμάτια με ξύλινα πατώματα, ζεστά χρώματα, υπέρδιπλα κρεβάτια και παλιά έπιπλα αντίκες. Επίσης, με βεράντα για θέα στο βουνό και το δάσος και... μοναδικούς οικοδεσπότες. Μας άρεσαν τα διακοσμητικά κλαδιά και τα αρωματικά ποτ πουρί.

Από 50 ευρώ το δίκλινο χωρίς πρωινό.


Ξενοδοχείον Κεντρικόν

Λαγκάδια, T/27950-43.221, www.kentrikon-hotel.gr

Στο κέντρο του χωριού, το ξενοδοχείο ανακαινίστηκε πέρυσι. Είκοσι δωμάτια με ταπετσαρία, ζωγραφισμένα κεφαλάρια με φυσικά τοπία, παλιές λάμπες και μπαλκόνι με θέα στο χωριό. Το πλούσιο πρωινό περιλαμβάνει όλα τα τοπικά προϊόντα μέχρι και τραχανά.

60 - 80 ευρώ το δίκλινο με πρωινό.



Καλλιρρόη

Καλονέρι, Τ/27950-43.108, www.kallirroi-rooms.gr

Το πρωινό έρχεται στο δωμάτιο την ώρα που το θέλετε, μια και θα σας είναι δύσκολο να αποχωριστείτε το υπέρδιπλο κρεβάτι με το πουπουλένιο πάπλωμα. Ο πετρόχτιστος ξενώνας διαθέτει διαμερίσματα και δωμάτια με πολυτελή διακόσμηση και αρχοντική φινέτσα. Ξύλινα πατώματα, γήινα χρώματα και σκούρα ξύλινα έπιπλα προσθέτουν στην αισθητική των χώρων.

Από 70 ευρώ το δίκλινο χωρίς πρωινό και 80 ευρώ με πρωινό.



Seleni Suites

Βυτίνα, Τ/27950-31.750, www.selenisuites.com

Εχει ό,τι μπορείς να ζητήσεις: θέα στο χωριό της Βυτίνας, 30 μεγάλες και ευρύχωρες σουίτες με όλες τις σύγχρονες ανέσεις, γυμναστήριο, παιδότοπο, αναγνωστήριο, αίθουσα ψυχαγωγίας με home cinema, μπιλιάρδο και επιτραπέζια παιχνίδια. Διαθέτει επίσης καφετέρια, μπαρ, brasserie και εστιατόριο. Και αν όλα αυτά δεν είναι αρκετά, κλείστε μια executive σουίτα με δύο μπάνια και υδρομασάζ.

195 ευρώ Κυριακή έως Πέμπτη, 230 ευρώ Παρασκευή, Σάββατο, γιορτές και τριήμερα.



Vitina House Forest Resort

Βυτίνα, Τ/27950-29.014, www.vitinahouse.gr

Διαλέγουμε ό,τι μας καλύπτει: standard και premium δωμάτια, superior διαμερίσματα 50 τ.μ., κατοικίες 50 τ.μ. ή σουίτες 70 τ.μ. Ολα τους με αρχοντική διακόσμηση και ανέσεις. Μας άρεσαν οι villas με υπέρδιπλο κρεβάτι, τζάκι και αυτόνομη θέρμανση, υδρομασάζ και άνετο καθιστικό. Οι σουίτες διαθέτουν, επιπλέον, τραπεζαρία, καλλυντικά Hermès, jacuzzi και καλωσόρισμα με κρασί και φρούτα.

100 ευρώ Κυριακή έως Πέμπτη το απλό δίκλινο με πρωινό, 120 ευρώ Παρασκευή - Σάββατο, γιορτές και αργίες.

Σάββατο 26 Φεβρουαρίου 2011

Aναβίωση του εθίμου παραδοσιακά χοιροσφάγια στη Βλαχέρνα...


 Βλαχέρνα................................................


Το Τοπικό Συμβούλιο και η Μορφωτική Κίνηση Βλαχέρνας, σας προσκαλούν στην αναβίωση του εθίμου παραδοσιακά χοιροσφάγια στη Βλαχέρνα, (έθιμο γουρουνίσματος) που θα πραγματοποιηθεί για πρώτη φορά ύστερα από αρκετά χρόνια στο χωριό μας, την Κυριακή 6 Μαρτίου 2011 και ώρα 13:00 στο Πνευματικό Κέντρο. Η εκδήλωση θα περιλαμβάνει δωρεάν φαγητό-ποτό (κρασί-αναψυκτικά) και πλούσιο μουσικοχορευτικό πρόγραμμα.
Καλούμε μικρούς και μεγάλους με αποκριάτικες στολές (Μασκαράδες) για να ξεφαντώσουμε!!! 

Η παρουσία όλων σας, θα μας τιμήσει ιδιαίτερα.






http://inarcadia.gr/

Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου 2011

ΕΙΚΑΣΤΙΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ 2011- (Ζωγραφική-Γλυπτική Αγιογραφία-Φωτογραφία) σε αίθουσα του Φιλοτεχνικού Ομίλου Τρίπολης


           
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ
Στο ΕΙΚΑΣΤΙΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ 2011  ¨ EPsilon Art  Festival TRIPOLIS  ¨
(Ζωγραφική-Γλυπτική Αγιογραφία-Φωτογραφία)

To EPsilon Art Studio μετά την μεγάλη επιτυχία των εκθέσεων που οργάνωσε το 2010  θα οργανώσει μια σειρά εκθέσεις και το 2011. Η πετυχημένη περσινή οργάνωση καθιστά φανερή την σημαντικότητα του θεσμού του Εικαστικού Φεστιβάλ “ΕPsilon Art Festival 2011”.

Το EPsilon Art Studio στην προσπάθειά του να φέρει το πλατύ  κοινό σε επαφή με την τέχνη και να του δώσει την ευκαιρία να θαυμάσει από κοντά έργα που μέχρι τώρα μπορούσε να δει μόνο σε γκαλερί και αίθουσες τέχνης. Για αρχή, διοργανώνει την  Ομαδική  Έκθεση Ζωγραφικής ¨ EPsilon Art  Festival Tripolis 2011, που θα περιλαμβάνει ζωγραφική-γλυπτική -αγιογραφία-φωτογραφία. Η εκδήλωση θα διαρκέσει τέσσερις ημέρες και θα διοργανωθεί από τις 28 έως τις 31 Μαρτίου 2011 σε αίθουσα του Φιλοτεχνικού Ομίλου Τρίπολης, στην Τρίπολη.

              Με την θέσπιση μια τέτοιας εκδήλωσης το ΕPsilon Art Studio  δημιουργεί προϋποθέσεις αναβάθμισης της Τέχνης και του Πολιτισμού, σε όλο το εύρος της έκφρασής του. Τα έργα θα εκτεθούν και οι καλλιτέχνες θα ομαδοποιηθούν με κοινή αναφορά ως προς την δουλειά τους. Ταυτόχρονα τα έργα θα προβάλλονται ψηφιακά, καθ' όλη τη διάρκεια της έκθεσης, από διάφορες διαδικτυακές πύλες προώθησης πολιτιστικών γεγονότων, blogs, sites, twitter, facebook, myspace  και δελτία τύπου στα ΜΜΕ, αφίσες, προσκλήσεις και πανό. Ο αριθμός των έργων που θα μπορεί να εκθέσει ο κάθε καλλιτέχνης θα εξαρτηθεί από τον αριθμό των συμμετεχόντων.


Οι καλλιτέχνες που επιθυμούν να συμμετέχουν στην έκθεση πρέπει να αποστείλουν στο  e-mail:  epsilon.art.studio@hotmail.com το ονοματεπώνυμό τους.  Ακολούθως θα λαμβάνουν αίτηση συμμετοχής με αναλυτικές λεπτομέρειες. Δηλώσεις συμμετοχής μέχρι 28 Φεβρουαρίου 2011.

Για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία/ διευκρίνιση μπορείτε να απευθύνεστε στην ζωγράφο  Εύη Παντελέων υπεύθυνη ΕPsilon Art Festival 2011, κινητό 6977878481,   fax 27440 63895,  e-mail epsilon.art.studio@hotmail.com και  www.loutrzogr.blogspot.com

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ. 

Μην παραλείψετε να ενημερώσετε και όσους από τους φίλους σας πιστεύετε ότι ενδιαφέρονται.

Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου 2011

Το θέμα της προληπτικής ιατρικής και της δημόσιας υγείας, ως ψηφοθηρικό τέχνασμα…


Ανακοίνωση
Συλλόγου Ομάδα Γυναικών Αρκαδίας

Το θέμα της προληπτικής ιατρικής και της δημόσιας
υγείας, ως ψηφοθηρικό τέχνασμα…
Σε μια προσπάθεια αυτοπροβολής, ο Βουλευτής Αρκαδίας κ. Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος, στο δελτίο τύπου που εξέδωσε στις 08.02.2011 αναφέρει: «Όλοι γνωρίζουμε και ‘‘γνωρίζει’’ πόσο σημαντική είναι η έγκαιρη διάγνωση για την αντιμετώπιση του καρκίνου του μαστού, αλλά επίσης γνωρίζουμε και ‘‘γνωρίζει’’ και τις δυσκολίες ενημέρωσης και προληπτικού ελέγχου».

Και τα ερωτήματα μας είναι:
Γιατί είναι δύσκολη η πρόληψη και η ενημέρωση για τις γυναίκες της υπαίθρου; (όχι πως οι συνθήκες στις πόλεις είναι καλύτερες)
Γιατί οι γυναίκες δεν έχουν εύκολη και τακτική δωρεάν πρόσβαση στα κέντρα προληπτικού ελέγχου;
Γιατί οι γυναίκες πρέπει να περιμένουν ψηφοθηρικές πρωτοβουλίες και ευγενικές χορηγίες για να προλάβουν μια ασθένεια;
Γιατί πρέπει οι γυναίκες να είναι έρμαια στο έλεος της κάθε πρωτοβουλίας, με το αζημίωτο; (εκβιασμό δηλαδή;)
ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΥΠΑΙΘΡΟΥ, ΤΩΝ ΑΠΟΜΑΚΡΥΣΜΕΝΩΝ ΧΩΡΙΩΝ, ΤΗΣ ΔΥΣΚΟΛΗΣ ΠΡΟΣΒΑΣΗΣ, που οι πολιτικές τις οποίες ακολουθείτε μας έχουν καταδικάσει σ’ αυτή τη θέση, έχουμε οδηγηθεί να σκεφτόμαστε την πρόληψη και την απαραίτητη επίσκεψη στο γιατρό, σαν απρόσιτη και μακρινή.
ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ είμαστε ριζικά αντίθετες, αυτό το τόσο σοβαρό θέμα της προληπτικής ιατρικής να αντιμετωπίζεται το 2011 ως άλλη μια «πρωτοβουλία-ψηφοθηρία». Θεωρούμε ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ που εσείς υπηρετείτε πιστά έχει υποχρέωση απέναντι στο λαό και πρέπει να παρέχει ενιαία, δημόσια, δωρεάν και καθολική υγεία και πρόνοια, μέχρι και το τελευταίο χωριό. Η υγεία είναι ύψιστο κοινωνικό αγαθό, αναφαίρετο δικαίωμα όλων των εργαζομένων που παράγουν τον υλικό και πνευματικό πλούτο της χώρας μας. Πόσο μάλλον για μας τις γυναίκες, που έχουμε χρεωθεί από τη φύση τη διαδικασία της αναπαραγωγής.
Ο Σύλλογος Ομάδα Γυναικών Αρκαδίας καλεί τους κατοίκους και κυρίως τις γυναίκες της περιοχής:
α) Να σκεφτούν βαθύτερα και να απορρίψουν αυτή την πολιτική που μεταβιβάζει αρμοδιότητες των ευαίσθητων τομέων της Υγείας-Πρόνοιας, από την Κυβέρνηση στους Δήμους, σε Συλλόγους, Εταιρίες, Εθελοντές – Χορηγούς (όμιλος ΕΥΡΗΚΑ).
β) Να απορρίψουν την πολιτική που θέλει τις υπηρεσίες Υγείας και ιδιαίτερα της πρόληψης, καθώς και τα Κέντρα Υγείας υποβαθμισμένα, ανεπαρκή, εμπορευματοποιημένα. Αφού όλο και περισσότερο τα παραδίδουν στον ιδιωτικό τομέα.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
- ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΙ ΥΨΗΛΟΥ ΕΠΙΠΕΔΟΥ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΝΟΙΑ
- Μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού (γιατρών-νοσηλευτών) και αγορά εξειδικευμένου εξοπλισμού για τα Νοσοκομεία και τα Κέντρα Υγείας της περιοχής μας.
- Τη δημιουργία πολυδύναμων Κέντρων Υγείας και Περιφερειακών Ιατρείων που θα καλύπτουν τις ανάγκες των κατοίκων του Δήμου 365 μέρες το χρόνο.
- ΜΗ ΔΕΧΘΕΊΤΕ ΤΗΝ «ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑ» ΤΟΥΣ ΩΣ ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΑΤΟ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΣΑΣ

Τρόπαια, 14 Φεβρουαρίου 2011

Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2011

Τρίτη 22 Φεβρουαρίου 2011

Μαθήματα Ελληνικών Χορών στο Κ.Ε.Π.Ε.Μ. Διδάσκει ο Βασίλης Ι. Οικονόμου




Οι εγγραφές αρχίζουν τη Δευτέρα 17-1-11.
Τα μαθήματα θα ξεκινήσουν τη Δευτέρα, 7-2-11, και θα συνεχιστούν για κάθε Δευτέρα, 17.00-18.00.


Και λίγες σκέψεις από τον δάσκαλο του χορού…

Οι μελλοντικοί μας οραματισμοί σχετικά με τις προοπτικές και τις εν δυνάμει διαστάσεις του μαθήματος ελληνικών χορών είναι ευρύτατοι· θα φάνταζε, ίσως, εξαιρετικά μεγαλόπνοο να τους απαριθμήσουμε συνολικά εδώ. Θα καταθέσουμε, λοιπόν, μόνον ορισμένες ενδεικτικές σκέψεις.

Το ζήτημα του παραδοσιακού χορού δεν είναι μία στατική και μονοδιάσταστη υπόθεση. Συμπλέει και συνδέεται άρρηκτα με αυτό που συνήθως αποκαλούμε «παράδοση του τόπου μας». Και όταν μιλούμε για «παράδοση» δεν εννοούμε (σε στενή έννοια) μόνο «τα ήθη και τα έθιμα» των πανελλήνων, αλλά κυρίως τον ιδιαίτερο - και πολυποίκιλο κατά περιοχές - τρόπο επιτέλεσης αυτών των δρωμένων, όπου βέβαια πρωτεύοντα ρόλο διαδραματίζει το τρίπτυχο: λόγος (= λαϊκή ποίηση), μέλος (= δημοτικό τραγούδι), κίνηση (= παραδοσιακός χορός). Επιθυμία μας - και μόνιμος στόχος μας κατά την διεξαγωγή των μαθημάτων - είναι οι μαθητές να εξοικειωθούν κατά το δυνατόν ευρύτερα, σφαιρικότερα και εποπτικότερα με αυτό το γενικό «πλαίσιο» δημιουργίας, ανάπτυξης και λειτουργίας του παραδοσιακού χορού. Τούτο, όπως είναι κατανοητό, απαιτεί περαιτέρω (εξειδικευμένη) ερευνητική προετοιμασία, για να επιτευχθούν οι αρμόδιες θεωρητικές αναφορές, αλλά πρωτίστως προϋποθέτει και ανάλογες πρακτικές εφαρμογές, προκειμένου οι μαθητές να αποκτήσουν τις αναγκαίες προσλαμβάνουσες παραστάσεις. 
Προς την τελευταία κατεύθυνση είναι δυνατόν να οργανωθούν (με την ενεργή συμπαράσταση και συμμετοχή των μαθητών) πολυάριθμες σχετικές μουσικοχορευτικές πολιτιστικές εκδηλώσεις, ακόμη δε και ειδικότερες (μουσικολαογραφικού χαρακτήρα) αποστολές, με τη μορφή «εκπαιδευτικών εκδρομών», σε μέρη της πατρίδας μας, όπου τα υπό παρατήρηση και μελέτη δρώμενα επιτελούνται θαλερά.

 Ας ξεκινήσουμε με τα μαθήματα χορού, λοιπόν, κάθε Δευτέρα στον Λόφο του Στρέφη. Σας περιμένουμε…

Δευτέρα 21 Φεβρουαρίου 2011

Στο Δ.Σ. της Ε.Φ.Ε.Ε.Α. ο Νίκος Καβουρίνος



Στις εκλογές της 19ης Φεβρουαρίου 2011, για την εκλογή του Διοικητικού Συμβουλίου της Ένωσης Φοροτεχνικών Ελεύθερων Επαγγελματιών Αττικής(Ε.Φ.Ε.Ε.Α. www.efeea.gr),  εξελέγει στο 9μελές Δ.Σ. ο συμπατριώτης και συνεργάτης του "Αρκαδικού Βήματος"  Νικόλαος Δημ. Καβουρίνος από την Βλαχέρνα Αρκαδίας. 
Ευχόμαστε καλή θητεία.

Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου 2011

Παρασκευή 11 Φεβρουαρίου 2011

Η ιστορία της Τσακωνιάς χάνεται στα βάθη των αιώνων...


Η ιστορία της Τσακωνιάς χάνεται στα βάθη των αιώνων και στο θάμπος του μύθου και του θρύλου. Μα η παρουσία των κατοίκων της είναι ζωντανή και εναργής σ' όλη την ιστορία της φυλής μας. Άμεσοι απόγονοι των Δωριέων, οι Τσάκωνες διατήρησαν, στα απομονωμένα και κακοτράχαλα βουνά τους, ανόθευτη τη ρίζα τους, τα ήθη και έθιμά τους.
Λιτοδίαιτοι, σκληροτράχηλοι, φιλόπονοι, τολμηροί, ευφυέστατοι μα, προπάντων, φιλελεύθεροι, οι Τσάκωνες, βρίσκονται σε συνεχή αναστάτωση με τους κατά καιρούς κατακτητές που ερήμωναν τον Ελλαδικό χώρο, στην προσπάθειά τους να κατακτήσουν τη χώρα μας.
Είναι ιστορικά αποδεδειγμένο πως οι Τσάκωνες αποτελούσαν από την εποχή του Ιουστινιανού (527-565) τα επίλεκτα σώματα των καστροφυλάκων και της σωματοφυλακής των βυζαντινών αυτοκρατόρων. Είναι οι πραγματικοί ακρίτες του Βυζαντίου. Γι' αυτό είχαν επιτύχει ειδικά προνόμια από τους βυζαντινούς αυτοκράτορες, δηλαδή επιτράπηκε μόνο σε αυτούς, να ιδρύσουν αποικία στην Κωνσταντινούπολη. Στο βυζαντινό δε στρατό υπήρχε στρατιωτικό αξίωμα "Στρατοπεδάρχης των Τσακώνων".
Οι Τσάκωνες δε δέχτηκαν ποτέ τον ξενικό ζυγό. Μετά την άλωση της Πόλης οι υπόδουλοι συνέρχονται, οργανώνονται και ξεφυτρώνουν οι πρώτες επαναστατικές αντιδράσεις. Στα χρόνια που ακολουθούν και μέχρι τις παραμονές της Επανάστασης, στην ακμάζουσα Ελληνική κοινότητα του Πραστού, δε διέμενε ούτε ένας Τούρκος. Εκεί βρήκε πρόσφορο έδαφος να απλώσει το δίκτυό της η Φιλική Εταιρεία (Φ.Ε.).
Με την ίδρυση της Φ.Ε. το 1814 στην Οδησσό από τον Νικόλαο Σκουφά, Εμμανουήλ Ξάνθο και Αθανάσιο Τσακάλωφ έχουμε την αρχή του τιτάνιου έργου της προετοιμασίας και της οργάνωσης του επαναστατικού αγώνα. Αργότερα, θα έρθει η ώρα που σημαντικοί Τσάκωνες θα μυηθούν στο σκοπό της. Ο Σπετσιώτης καπετάν Γεώργιος Πάνου, αφού μυήθηκε από τον Τριπολιτσιώτη μεγαλέμπορο στην Πόλη, Παναγιώτη Σέκερη, αποφάσισε να μυήσει τους Πραστιώτες συνέταιρούς του στις ναυτικές και εμπορικές επιχειρήσεις. Τον καπετάν Γιώργη, τον Παναγιώτη Μίχα, τον γιατρό Γιωργάκη Παπαδόπουλο, τον ιερέα Κυριάκο και τον μεγάλο εφοπλιστή Κώνστα-Χατζή-Παναγιώτου Πολίτη.
Το 1818 φτάνει στον Πραστό απεσταλμένος της Φ.Ε. ο ιερωμένος Διονύσιος Πύρρος και μυεί τους προεστούς του Πραστού, ώστε λίγο πριν την επανάσταση η ύπαρξη της Φ.Ε. να αποτελεί κοινό μυστικό. Έτσι, όταν ήχησε η σάλπιγγα της Ελευθερίας, οι Τσάκωνες βρέθηκαν έτοιμοι για τον μεγάλο αγώνα.
Οι Τούρκοι άρχιζαν να υποψιάζονται και ζήτησαν εγγυήσεις. Τότε η Τσακωνιά στέλνει, ως εξιλαστήριο θύμα, τον πρόκριτο Πραστού, Γιαννούλη Καραμάνο, όμηρο, μαζί με άλλους Αρχιερείς και προκρίτους του Μοριά, για να καθησυχάσει τους ανήσυχους πασάδες.
Τα Καλάβρυτα και η Καλαμάτα, όπως είναι γνωστό, διεκδικούν τα πρωτεία της κήρυξης της επανάστασης κατά τις 23-25 του Μάρτη 1821. Κι όμως, η ηρωική Τσακωνιά ήταν αυτή που, πολύ νωρίτερα από κάθε άλλη Ελληνική περιοχή, έδωσε το σύνθημα της επανάστασης.
Οι Τσάκωνες του Πραστού που μένουν το χειμώνα στο Λεωνίδιο στέλνουν στη Μάνη, στις αρχές του Μαρτίου, τον Τριαντινό, να συνεννοηθεί με τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη. Εκεί συναντάται με τον Ράμφο, επίσημο απεσταλμένο της Φ.Ε. Μαζί τους παίρνουν οδηγίες, τη σημαία και επιστρέφουν στο Λεωνίδιο στις 16 Μαρτίου του 1821. Μόλις έγινε αυτό, ξεσηκώνονται όλοι με ζητωκραυγές και πυροβολισμούς, συλλαμβάνουν τον Τούρκο τελώνη του λιμανιού του Λεωνιδίου, πηγαίνουν με πομπή στο Ναό της Παναγίας όπου ψάλλεται δοξολογία και ευλογούνται τα όπλα και η σημαία, που είναι λευκή με ένα σταυρό στη μέση, ένα φίδι, του οποίου το κεφάλι τρυπάει μια κουκουβάγια .
Μετά ανακύπτει θέμα αρχηγίας, μια και περνούν πια στη δράση. Τη διεκδικούν ο Γούλελος, ο Καραμάνος, ο Κώστας του Χατζή κι ο καπετάν Γιωργάκης. Τελικά βρίσκεται λύση: Στέλνεται ο ικανός Εμμανουήλ Κριμήτσος στις Σπέτσες, με σκοπό να ξεσηκώσει τους Σπετσιώτες και να φέρει όπλα και πολεμοφόδια. Στις 20 Μάρτη επιστρέφει ο Κριμήτσος με φορτίο ενός πλοίου. Άμεσα αποστέλλουν τρόφιμα και πολεμοφόδια στο στρατόπεδο των Βερβένων. Στρατολογούν και οπλίζουν εξακόσιους άνδρες, οι οποίοι διαιρούνται σε δύο σώματα, το ένα υπό τον καπετάν Γιωργάκη-Μανωλακη με υπαρχηγό τον Γεώργιο Γούλελο και το άλλο υπό τον Κώστα Χατζή και Καραμάνο με υπαρχηγό τον Παναγιώτη Σαράντη. Στις 25 Μάρτη, ημέρα του Ευαγγελισμού, συγκεντρώνονται στρατός και λαός στην εκκλησία, όπου οι ιερείς σε μια κατανυκτική τελετή, ευλογούν τα όπλα. Ξεκινούν οι μάχιμοι. το πρώτο σώμα για τα Βέρβενα όπου και ο άλλος στρατός για την πολιορκία της Τριπολιτσάς και το δεύτερο σώμα για την πολιορκία του φρουρίου της Μονεμβασιάς.

Δημοτικό τραγούδι αναφέρει για το Πραστιώτικο σπαθί και τον ηρωισμό των Τσακώνων:

"Εσείς χελιδονάκια μου, που πάτε στον αέρα
δώστε μαντάτα στο βοριά σ' όλα τα βιλαέτια,
πάτησαν τη Μονεμβασιά, σε πέντε-δέκα μέρες
θα 'ρθουν τα τσακωνόπουλα κι ο καπετάν Γεωργάκης
να δεις πραστιώτικο σπαθί, τσακώνικο ντουφέκι"

Το τμήμα των Τσακώνων που τράβηξε για τη Μονεμβασιά είχε καπετάνιο τον Γεωργάκη Μανωλακη ο οποίος έφτασε εκεί από τους Μολάους και οχυρώθηκε στη θέση "Βοχάδα", κοντά στη γέφυρα που επικοινωνούσε η Μονεμβασιά με τη στεριά, ώστε απέκοψε τις επικοινωνίες κι ενοχλούσε τους πολιορκημένους πια Τούρκους.
Τέσσερις μήνες διήρκεσε η πολιορκία του κάστρου, του οποίου η παράδοση έγινε στις 23 Ιουλίου 1821. Στις μικροσυμπλοκές που έγιναν κατά την πολιορκία αυτή, αναδείχτηκαν οι παλιοί Κλέφτες Μιχάλης Γκιόρος, Πάνος Ρέππας και ο Γεώργιος Γούλελος, Γ. Τσουκάτος, Κ. Μάνος, ο μικρός Μαλάτος, οι οποίοι έπεσαν ηρωικά στο πεδίο της μάχης.
Μετά την παράδοση της πόλης της Μονεμβασιάς, στις 23 Ιουλίου 1821, ο καπετάνιος των Τσακώνων καπετάν-Γεωργάκης Μανωλακης διορίστηκε "Φρούραρχος Μονεμβασιάς". Σύντομα όμως ο Τσάκωνας οπλαρχηγός παρέδωσε την φρουραρχία, για να μεταβεί και να αγωνιστεί στην πολιορκούμενη Τριπολιτσά.
ο δεύτερο τσακώνικο στρατιωτικό σώμα με 250 Τσάκωνες και με αρχηγό τον Καπετάν-Παναγιώτη Σαράντη τράβηξε για την πολιορκία της έδρας του πασά του Μορέως, Τριπολιτσάς κι έμεινε στο Στρατόπεδο των Βερβένων.
Στις διάφορες συμπλοκές με τους Τούρκους σκοτώθηκαν στο χωριό Βέρζοβα δύο τσακωνόπουλα, ο Στάθης του Κώστα Στάθη κι ο Διαμαντής. Μαζί με τον Γιωργάκη Μανωλακη οι Τσάκωνες πλησίασαν στο χωριό Στενό κι ύστερα προσέγγισαν την Τριπολιτσά, πιάνοντας την επάνω ράχη, στο λεγόμενο "Πηγάδι της Βολιμής".Οι Τσάκωνες είχαν κάνει γνωριμίες με τους πολιορκημένους Τούρκους στην Τριπολιτσά κι εμπορεύονταν τρόφιμα με αντάλλαγμα όπλα. Κατάφεραν να αποφυλακίσουν τον πρόκριτο Πραστού Γιαννούλη Καραμάνο δίνοντας υπόσχεση "στους φίλους τους", να τους διασώσουν, αν πέσει η Τριπολιτσά στα χέρια των Ελλήνων.
Σε μία συνάντηση τέτοια, για ανταλλαγή τροφών με όπλα, ο Τσάκωνας Μανώλης Δούνιας (ή Ντούνιας) κατάφερε "τους φίλους" του, Τούρκους, να τον ανεβάσουν στην Τάπια του κάστρου της Τριπολιτσάς. Με λίγους φίλους του, που τον ακολούθησαν, αιχμαλώτισε τους Τούρκους φρουρούς, γύρισε τα κανόνια στην πόλη κι άνοιξε την πόρτα του Αναπλιού, στις 23 Σεπτεμβρίου του 1821.
Όταν φέρουμε στο μυαλό μας το σημαντικότερο στρατιωτικό κέντρο της Νότιας Ελλάδας και την ιστορική άλωση, αμέσως οι θυμητικές μας παραστάσεις, μας φέρνουν την εικόνα του στρατηγού του αγώνα, Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. Είναι βέβαια αναντίρρητο, πως στον Κολοκοτρώνη οφείλεται η πολιορκία της στρατιωτικής αυτής πόλης του Μοριά, διότι ο Κολοκοτρώνης επέμεινε σ' αυτό και το κατόρθωσε. Αλλά η άλωσή της οφείλεται σε εκείνον που άνοιξε τις πόρτες του κάστρου της, αφού, όπως είπαμε πιο πάνω, δεν έγινε πολεμική έφοδος, να κυριευθεί η πόλη από στρατιωτικά τμήματα με επικεφαλής πολεμικό ηγέτη.
Αυτή η μεγάλη επιτυχία και το λαμπρό κατόρθωμα οφείλονται στον Τσάκωνα αγωνιστή Μανώλη Δούνια (ή Ντούνια). Εκείνος είναι ο "Πορθητής της Τριπολιτσάς". Κι όμως, αυτό το περίφημο παλικάρι έμεινε αγνοημένο και μόλις, τα τελευταία χρόνια, μέσα από τη σύγχυση της Ιστορίας, μέσα από τα παραποιημένα γεγονότα και μέσα από τις διάφορες εκδοχές και ανακρίβειες ξεπροβάλλει, για να πάρει τη θέση που του πρέπει.
Τον Φεβρουάριο του 1822 δόθηκε διαταγή στα στρατιωτικά σώματα των Επαρχιών Αγίου Πέτρου και Πραστού να ακολουθήσουν τον Νικηταρά (Νικήτα Σταματελόπουλο), σε μια εκστρατεία στη Ρούμελη. Στα τέλη Μαρτίου, στις συμπλοκές και μάχες που έγιναν στη Στυλίδα (χάρτης) και στην Αγία-Μαρία, πολεμώντας ηρωικά οι Τσάκωνες έχασαν τρία παλικάρια τους: Τον Μιχαήλ Οικονόμου, τον Θεόδωρο Μπουγά και τον Γεώργιο Χρηστίνα.
Το καλοκαίρι του 1822, κατέβηκε πολύς Τούρκικος στρατός με αρχηγό τον Δράμαλη και οι Έλληνες με την σοφή στρατηγική του "Γέρου του Μοριά", Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, συγκεντρώθηκαν στην Αργολίδα, στο Παλαιόκαστρο του Άργους και στους Μύλους.
Ο καπετάν Γιωργάκης με τους Πραστιώτες και ΑγιοΠετρίτες, επτακόσιοι-οχτακόσιοι τον αριθμό, έφθασαν στους Μύλους την κρίσιμη εκείνη στιγμή και μπήκαν στην υπηρεσία του Δημήτριου Υψηλάντη και του Κολοκοτρώνη. Αφού έκαψαν τα σπαρτά στον κάμπο του Άργους, συγκρούστηκαν με την εμπροσθοφυλακή του Δράμαλη, κλείστηκαν μαζί με τον Δημ. Υψηλάντη στο φρούριο του Άργους και, ύστερα από πολιορκία μερικών ημερών, έκαναν ηρωική έξοδο, κατά την οποία κινδύνεψαν πάρα πολύ, μαζί με αυτούς και ο Υψηλάντης. Τελικά, κατάφεραν να σωθούν.
Στις μάχες των Δερβενακίων έλαβαν μέρος κι οι Τσάκωνες. Μάλιστα αναφέρεται ο Πέτρος Θερμογιάννης, ο οποίος με εξήντα συμπολίτες του ακολούθησε τον περίφημο Νικηταρά και πολεμούσε κοντά του. Κατά την υποχώρηση του Δράμαλη, οι Τσάκωνες τοποθετήθηκαν από τον Κολοκοτρώνη στη μάχη της Κλένιας σε θέση στρατηγική και δώσανε τη χαριστική βολή στο μεγάλο Σερασκέρη (τουρκ. στρατιωτικός διοικητής). Εκεί σκοτώθηκαν δύο γενναίοι Τσάκωνες: ο μπουλουξής (διοικητής άτακτου, μικρού στρατιωτικού σώματος) Νικόλαος Χουλιαράς και ο Γιάννης Αντριάς, "αφού έκαμαν το χρέος των, το δεκαπλάσιον εις τον εχθρόν" .

Τη συμμετοχή τους επιβεβαιώνει κι ένα ιστορικό κλέφτικο τραγούδι.

"Πουάντζα, 'πέτε, νέγγουντε, τθα Τσακονιά τα μέρη"
(Πουλάκια, πετάτε, ελάτε, στης Τσακονιάς τα μέρη).
'αλήτε χαιρεκίσματα οτσ' έμε τθο Τσιμπέρι
(να πήτε χαιρετίσματα ότ' είμαστε στο Κιβέρι):
-Τα σύνταχα θα φύτσουμε, θα ζάμε τθο Ντερβένι
(αύριο θα φύγουμε, θα πάμε στο Δερβένι),
-Να πολεμήμε, νέγγουντε, του Δράμαλη τ' ασκέρι
(να πλεμήσουμε, πάμε του Δράμαλη τ' ασκέρι)
Πουρτέσε ενέγκοϊ ο Νιτσηταρά, κίσου ο Κολοκοτρώνης
(Πρώτος πάει ο Νικηταράς, πίσω ο Κολοκοτρώνης)
τσαι παρακίσου οι Τσάκωνε με τουρ Άγιο-πετρίτε
(και παραπίσω οι Τσάκωνες με τους Άγιο-πετρίτες).
Ντζιντάει το καριοφίλι τάνου τα διάσελα
(Βροντά το καριοφίλι πάνω στα διάσελα).
Α Έωνα να φυλάει τα Τσακονόπου'α
(Η Έλωνα τα φυλάει τα Τσακονόπουλα)

Ακόμα, στην πολιορκία του Ναυπλίου (Ιούνιος-Δεκέμβριος 1822) σκοτώθηκε κι άλλο ένα τσακωνόπουλο, ο Γιάννης Λάμπρος. Οι Τούρκοι της πόλης με συνθήκη την παραδίνουν στον Κολοκοτρώνη την 1η Δεκεμβρίου 1822. Σε όλες τις περιόδους των χρόνων του πολέμου της Επανάστασης, οι Τσάκωνες δίνουν το παρόν προσφέροντας ένοπλους πολίτες, άφθονο χρήμα και πλούσια εφόδια.
Τον Αύγουστο του 1822 ο Πάνος Κολοκοτρώνης βρίσκεται στον Πραστό και συγκεντρώνει χρήματα. Τότε ειδοποιείται από τους Σπετσιώτες ότι επίκειται κατάπλους του Τουρκικού στόλου με άμεσο στόχο την καταστροφή του νησιού. Από εκεί, με την βοήθεια του Γιαννούλη Καραμάνου και των άλλων Προκρίτων, συγκεντρώνει τετρακόσιους Τσάκωνες, και πάνε στις Σπέτσες, όπου και παρέμειναν προστατεύοντας το νησί. Έτσι, δεν επαναλήφθηκε και στις Σπέτσες, η σφαγή των Ψαρών και της Χίου.
Όταν γράφονται οι μελανές σελίδες του Εμφύλιου σπαραγμού (1823-1825) και οι διαμάχες μεταξύ των στρατιωτικών και πολιτικών, Ρουμελιωτών και Μοραϊτών, οι Τσάκωνες φάνηκαν διαλλακτικοί και σώφρονες, εκφράζοντας όμως πάντα την συμπάθειά τους προς τον Κολοκοτρώνη, στον οποίο συμπαρίστανται στις δραματικότατες ημέρες του διωγμού του και στη φυλάκισή του στο μοναστήρι του Προφήτη Ηλία στην Ύδρα. Στην Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου (1821-1822), ο Δημήτριος Καραμάνος και στην Εθνοσυνέλευση του Άστρους Κυνουρίας (1823) ο Ρέοντος και Πραστού Διονύσιος, ως πληρεξούσιος των Τσακώνων, συντελούν στον κατευνασμό των πνευμάτων.
Ακόμη δεν έχουν επουλωθεί οι πληγές του εμφύλιου σπαραγμού και ένας νέος κίνδυνος απειλεί τους αγωνιζόμενους Έλληνες. Ο Ιμπραήμ πασάς της Αιγύπτου αποβιβάζεται στο Μοριά, με σκοπό να καταπνίξει την Επανάσταση, εκμεταλλευόμενος τη διχόνοιά τους. Σημειώνει μεγάλες επιτυχίες και κυριεύει τα πιο σπουδαία στρατηγικά σημεία. Δυστυχώς πολιτικοί και στρατιωτικοί υπογράφουν προσκυνοχάρτια και αναγνωρίζουν τον Αιγύπτιο, για να γλιτώσουν. Ο Ιμπραήμ σκορπίζει σε όλη την Πελοπόννησο τον τρόμο, τον θρήνο και τον οδυρμό. Από το πέρασμά του μένει η φρίκη και η ερήμωση. Πανικός έχει καταλάβει τους πάντες. Ο Γρηγόριος Παπαφλέσσας συμβουλεύει επίμονα την κυβέρνηση Γεώργιου Κουντουριώτη, να αποφυλακίσει "τον Γέρο του Μοριά" και έτσι γίνεται.
Ο μόλις αποφυλακισθείς από τους αντιπάλους του, Κολοκοτρώνης, ο Δημ. Υψηλάντης και ο Παπαφλέσσας είναι οι μόνοι που διατηρούν το θάρρος τους. Ο Κολοκοτρώνης εφαρμόζει τη "Νέαν Στατηγικήν", να μην δίνει μάχη, αλλά να παρενοχλεί τον αιμοδιψή Αιγύπτιο και να τον φθείρει.
Το καλοκαίρι του 1825 οι Τσάκωνες πολεμιστές βρέθηκαν στους Μύλους, στα Βέρβενα, στην Νταβιά, στην Τεγέα και όπου αλλού μπόρεσαν με κλεφτοπόλεμο να αντιμετωπίσουν τους στρατιώτες του. Θύματα στους αγώνες αυτούς οι Τσάκωνες είχαν αρκετά. Σκοτώθηκε ο Δημήτρης Γεωργίτσης, ο Γιωργάκης Νικολέσης, ο Δημήτρης Τσούχλος και ο Π. Βουρλιώτης.
Ο στρατός του Ιμπραήμ μπαίνει και στην Τσακωνιά. Στην Καστάνιτσα βρίσκουν αντίσταση από τον ηρωικό αγωνιστή Τσάκωνα Γιάννη Καψαμπέλη, ο οποίος οχυρωμένος στον ομώνυμο πύργο του, υπερασπίζεται την τιμή του χωριού του. Ο Αιγύπτιος, ντροπιασμένος, αποχωρεί και κατευθύνεται στον ακμάζοντα Πραστό (Σεπτέμβριος 1826). Οι Πραστιώτες είναι οχυρωμένοι στους πύργους τους, ενώ ο Ιμπραήμ περικυκλώνει το χωριό. Τρεις μέρες περιμένει, να παραδοθούν οι Πραστιώτες. Αυτοί τον παραπλανούν με την αναμονή τους, ενώ αποφασίζουν να φύγουν όλοι για το Λεωνίδιο, "το σίγουρο τόπο", σύμφωνα με τον Κολοκοτρώνη, επειδή βλέπουν το μάταιο του αγώνα τους.
Μέσα στις νύχτες, αθέατοι, εγκαταλείπουν τον Πραστό, αφού παρέλαβαν ό,τι μπορούσαν από τα κειμήλιά τους, από τα πλούτη τους, από τους θησαυρούς που είχαν συγκεντρώσει. Προηγουμένως, είχαν μεταφέρει στο Λεωνίδιο, από την εκκλησία της Παναγίας, το ξυλόγλυπτο τέμπλο της, έναν επιβλητικό πολυέλαιο και την εικόνα της Παναγίας του Πραστού. Όλα στολίζουν σήμερα την εκκλησία της Παναγίας του Λεωνιδίου.
Όταν ο Ιμπραήμ αντιλήφθηκε την φυγή τους, διέταξε λεηλασία και φωτιά σε ό,τι έμεινε. Όλα παραδόθηκαν στις φλόγες και μεταβλήθηκαν σε αχνίζοντα ερείπια. Κάηκε ολόκληρος ο Πραστός, με τα χίλια διακόσια (1200) σπίτια του.
Μερικές γυναίκες που δεν πρόλαβαν να φύγουν, κλείνονται στον πύργο του Γούλελου και αρνούνται να παραδοθούν. Οι εχθροί τον κυριεύουν και διατάσσουν την εκθεμελίωσή του. Σήμερα, από τον πολυτραγουδισμένο αυτόν πύργο του Γούλελου δεν μένουν παρά ένας σωρός από πέτρες. Και ο Πραστός εγκαταλείφθηκε για πολλά χρόνια, αφού οι κάτοικοί του εγκαταστάθηκαν στο Λεωνίδιο και στον Άγιο-Αντρέα.
Σήμερα, ο Πραστός, γεμάτος ερείπια μέσα από τα οποία ξεφυτρώνουν αραιά σπίτια, όσα έχουν ξαναχτιστεί, είναι μια σβησμένη εικόνα της παλιάς του δόξας. Μια θλιβερή εικόνα, η οποία δείχνει ολοφάνερα ότι από εκεί πέρασε ο Ιμπραήμ και φέρνει την ανάμνηση της σκληρότητας του Τουρκοαιγύπτιου πασά

Η λαϊκή Μούσα θρηνεί:

"Μια λυγερή καθότανε στον έλατο στη σέλα
και αγνάντευε την Τσακωνιά και του Πραστού το ρέμα,
την πήρε το παράπονο και κάθεται και κλαίει
και λέει τραγούδι θλιβερό και παραπονεμένο.
Πραστέ μου πού 'ναι οι πύργοι σου και πού 'ναι η αρχοντιά σου;"

Κυριακή 6 Φεβρουαρίου 2011

ΔΗΜΗΤΣΑΝΑ από τους πιο όμορφους οικισμούς στην Ελλάδα




Από πέτρα και σύννεφο
Τη Δημητσάνα, από τους πιο όμορφους οικισμούς στην Ελλάδα,μπορείς να τη δεις από πολλές γωνίες.Ερχόμενος από Βυτίνα ή Ζάτουνα τη βλέπεις πρώτα απέναντι να «κυματίζει» στη λοφογραμμή και μετά,καθώς ο δρόμος πλησιάζει ή κατεβαίνει στην κοίτη του Λούσιου,παρατηρείς ψηλά τα πυργόμορφα σπίτια της να ξεμυτίζουν από άλλες κεραμοσκεπές ή τους βράχους.Μετά, όσο ανεβαίνεις,η πολιτεία μοιάζει με ένα πετρόκτιστο κοίλωμα,μια αγκαλιά που ανοίγει για να σε υποδεχθεί.Μέσα σε αυτή την αγκαλιά υπάρχουν εντυπωσιακά σπίτια,πλακοστρωμένα δρομάκια,πελεκημένα καμπαναριά.
Το πιο πολυώροφο και επιβλητικό σπίτι της Δημητσάνας είναι ο Πύργος Ξενιού,το μοναδικό ίσως πετρόκτιστο πενταώροφο κτίριο στην Ελλάδα,το οποίο έπαψε να λειτουργεί ως ξενώνας αλλά συνεχίζει να δεσπόζει στην πέρα γειτονιά. Η πιο καλή ώρα να πετύχετε τη Δημητσάνα είναι όταν το σύννεφο κατρακυλά από την πλαγιά του βουνού και αρχίζει να τυλίγει με τη γοητεία του τον οικισμό,πρώτα το καμπαναριό ψηλά,και μετά γλιστρώντας πάνω στις κεραμοσκεπές,ώσπου να «γκρεμιστεί» προς το φαράγγι του Λούσιου. Αλλά είναι εύκολο να δείτε και να ακολουθήσετε το πιο γραφικό πλακόστρωτο της Δημητσάνας να κατεβαίνει προς τον κεντρικό δρόμο και να περνά απέναντι στον άλλο λόφο,τον δεύτερο,πάνω στον οποίο είναι κτισμένη η Δημητσάνα. Ανηφορίζει επίσης πλακόστρωτο προς την κεντρική πλατεία με την περίφημη βιβλιοθήκη,τους ναούς της Αγίας Κυριακής και του Αγίου Γεωργίου,περνά έξω από τον ξενώνα Καζάκου και χάνεται μέσα στα σοκάκια,ώσπου να βγει έξω και από τα τελευταία σπίτια του οικισμού.Από εδώ,είναι μια από τις θεαματικότερες γωνίες για να δεις ολόκληρη τη Δημητσάνα.
Αρκαδικό ποίημα
ια από τις εκφραστικές τάσεις που είχαν διαμορφωθεί στις αρχές του 19ου αιώνα, στα πρώτα βήματα της νέας ελληνικής λογοτεχνίας, ήταν και η αποκαλούμενη αρκαδική ποίηση. Ηταν ποιήματα που εκδήλωναν τη νοσταλγία για την αρχαία Αρκαδία, έναν ειδυλλιακό τόπο. Αυτή την ευδαιμονία την αισθάνεσαι και σήμερα ακόμη, καθώς το τοπίο και η ζωή που κυλά μέσα του παραμένουν ειδυλλιακά. Τα βουερά ποτάμια, τα ψηλά ελατοσκέπαστα βουνά, οι παραδοσιακοί οικισμοί, τροφοδοτούνται με γοητεία από μια καρδιά που οι παλμοί της ηχούν από τα βάθη των αιώνων. Οι αγωγοί, οι οποίοι τροφοδοτούν με το ελιξίριο της ιστορίας το τοπίο, είναι τα ποτάμια: ο Λούσιος, ο Αλφειός, η Νέδα.

Λένε πως στον Λούσιο οι Νύμφες έλουσαν τον Δία όταν ήταν μωρό. Καθώς έρχεσαι από τη Μεγαλόπολη, τον συναντάς μετά την Καρύταινα να περνά κάτω από το παλιό και το καινούργιο γεφύρι του Ατσίχολου. Από εδώ ξεκινά μια ωραία διαδρομή ράφτινγκ. Οι πολύχρωμες βάρκες τρέχουν επί 3 χλμ. πάνω στον ζωηρό Λούσιο, το πιο κρύο ποτάμι που ήξερε ο ταξιδιωτικός ρεπόρτερ της αρχαιότητας Παυσανίας. Δεν υπάρχει όμως κανένα πρόβλημα, γιατί οι κωπηλάτες φορούν ειδικές στολές από νεοπρέν και προστατευτικά κράνη.

Οι καταπράσινες όχθες φεύγουν γοργά πίσω από τη βάρκα ώσπου αυτή να πέσει στον Αλφειό και να συνεχίσει στο ίδιο περιβάλλον για άλλα 4 χλμ. ως τη γέφυρα του Κούκου. Αυτό το γεφύρι το έκτισαν οι λαγκαδινοί μαΐστορες 30 μέτρα ψηλά από την κοίτη του ποταμού, με μια ειδική πατέντα. Χρησιμοποίησαν 13 χιλιόμετρα σκοινί για να «πλέξουν» τις δύο όχθες και να στηρίζουν ένα εναέριο καλούπι. Και όπως μας μεταφέρει ο θρύλος, μόνο ένα σφυρί τούς έπεσε στον Αλφειό. Οι πολύχρωμες βάρκες του ράφτινγκ δημιουργούν μοναδική εικόνα, καθώς φτάνουν κάτω από το επιβλητικό γεφύρι που γεφυρώνει τις δύο ψηλές, καταπράσινες όχθες.

Αναμνήσεις από τη Ζάτουνα
Α πό τη Δημητσάνα ο δρόμος πηγαίνει για τη Ζάτουνα (4 χλμ.) και διακλαδώνεται για την περίφημη Μονή Φιλοσόφου (9 χλμ.) και το Κρυφό Σχολειό, πάνω στα ανασηκωμένο φρύδι του Λούσιου. Εκεί, πάνω στον κεντρικό δρόμο, υπήρχε το εκπληκτικό καφενείο (και κουρείο) του Τερρή, ένα πραγματικό μνημείο-σκηνικό κινηματογραφικής ταινίας. Υπήρχε για 80 και βάλε χρόνια, αλλά δυστυχώς για τους ταξιδιώτες τώρα η πόρτα του έχει κλείσει. Το δούλεψαν τρεις γενιές φτιάχνοντας πάντα το χειροποίητο παστέλι, αλλά ο Περικλής που έψηνε τον καφέ στον παλιό πάγκο έφυγε με τη γυναίκα και το παιδί του για τη Γαλλία, κλείνοντας την πόρτα πίσω του. Δύσκολοι καιροί...

Στο Κρυφό Σχολειό, την παλαιά Μονή Φιλοσόφου που είναι κολλημένη στον βράχο, φτάνει ένα απότομο μονοπάτι (με χειρολαβές από αλουμίνιο) που ξεκινά από τη νέα Μονή Φιλοσόφου, η οποία είναι κτισμένη από το 1691 στο πλάτωμα του βράχου, σε ακόμη πιο θεαματικό σημείο από εκείνο της παλιάς. Από εκεί μπορείς να δεις και το άλλο κομμάτι του φαραγγιού προς τη Δημητσάνα και τις πηγές του Λούσιου. Και εδώ ο μοναχός σε υποδέχεται με το παρα δοσιακό κέρασμα των μοναστηριών, το λουκούμι, το νερό και τον καφέ. Αυτή είναι η πρώτη απόλαυση. Γιατί μετά ακολουθούν η ευχαρίστηση και το δέος που προσφέρει το τοπίο, αλλά και η γαλήνη που επικρατεί στο εσωτερικό του καθολικού της Μονής με τις τοιχογραφίες του 1693. Η γαλήνη διαχέεται στο εσωτερικό του καθολικού καθώς οι ακτίνες του ήλιου που μπαίνουν από τα παράθυρα του τρούλου λούζουν με «μεταφυσικό» φως τα πρόσωπα των αγίων.

Το μονοπάτι του Λούσιου
Ε ίναι ένα από τα πλέον γοητευτικά φαράγγια της Ελλάδας: κατάφυτες, θεαματικές πλαγιές που «αγκαλιάζουν» το ποτάμι που κυλά πάνω και ανάμεσα στους λείους βράχους, «στολισμένες» με τους παραδοσιακούς οικισμούς της Δημητσάνας, της Ζάτουνας και της Στεμνίτσας και τις μονές Φιλοσόφου, Προδρόμου, Παναγίας των Αιμυαλών και Καλαμίου.

Ο Λούσιος, πάντα ζωηρός, αναβλύζει κάπου στα αριστερά του δρόμου για τα Λαγκάδια, μετά την Καρκαλού, και ώσπου να φτάσει κάτω από τη Δημητσάνα έχει ήδη γίνει ποτάμι. Καθώς η δυναμική του συνεχώς μεγαλώνει, αφήνει πίσω του αριστερά το Μουσείο Υδροκίνησης και το Παλαιοχώρι. Ολα τώρα κινούνται γρήγορα: αριστερά στην κορυφή των οχθών προβάλλουν τα μοναστήρια της Παναγιάς των Αιμυαλών και του Προδρόμου. Λίγο μετά αισθάνεσαι έναν ακόμη παραδοσιακό οικισμό, τη Στεμνίτσα, αθέατη από το φαράγγι.

Οι ψηλοί «τοίχοι» ανοίγουν πλέον σιγά-σιγά, αφήνοντας να φανεί ο ουρανός ανάμεσα στα ψηλά κυπαρίσσια, αλλά και κάποια ασκηταριά ξεχασμένα ψηλά στους κάθετους βράχους. Τώρα, στην πορεία για τη συνάντηση με τον Αλφειό, μένουν πίσω, κάτω από το χωριό Ατσίχολος, το κομψό παλιό εκκλησάκι του Αγίου Ανδρέα, ένα πέτρινο γεφύρι, η Μονή Καλαμίου και η Αρχαία Γόρτυς.

Ενα τέτοιο τοπίο το απολαμβάνεις με όλες τις αισθήσεις σου, αργά και ηδονικά. Με φυσικά μέσα, με τα πόδια. Από πού ξεκινάς; Η πιο εύκολη διαδρομή είναι από τη Μονή Φιλοσόφου. Το μονοπάτι περνά δίπλα από το Κρυφό Σχολειό και κατηφορίζει ως την κοίτη του Λούσιου. Οι πεζοπόροι περνούν πάνω από το τσιμεντένιο γεφύρι και ανηφορίζουν το φιδωτό μονοπάτι ως τη Μονή Προδρόμου. Λειτουργεί εκεί, κρεμασμένη σαν χελιδονοφωλιά στον απότομο βράχο, από το 1167 και έχει πολλά πράγματα να δείξει, μεταξύ των οποίων και τοιχογραφίες της κρητικής σχολής του 16ου αιώνα. Εκεί οι πεζοπόροι ξεκουράζονται και μετά κατηφορίζουν ξανά προς το ποτάμι, περνούν απέναντι και περπατούν στην όχθη του στο ανοιχτό πλέον φαράγγι διακρίνοντας τα παλιά ασκηταριά στους κάθετους βράχους στην αντίπερα όχθη, ως το εκκλησάκι του Αγίου Ανδρέα (11ος αιώνας). Περπατούν περίπου δυόμισι ώρες από τη Μονή Φιλοσόφου ως εδώ.
Οι γειτονιές των αετών
«Λ άμπει ο ήλιος στα βουνά, λάμπει και στα λαγκάδια, λάμπει και στ΄ Αρκουδόρεμα, στο έρμο Λιμποβίσι,οπού είν΄ οι κλέφτες οι πολλοί, οι Κολοκοτρωναίοι...» λέει ένα παλιό δημοτικό τραγούδι. Και ο ίδιος ο Γέρος του Μοριά, ο Θεοδωράκης Κολοκοτρώνης, διηγείται ότι «... από τα 1553 όπου εφάνηκαν εις τα μέρη μας Τούρκοι, ποτέ δεν τους ανεγνώρισαν, αλλ΄ ήσαν εις αιώνιον πόλεμον», για να συμπληρώσει ότι δεν θυμάται κανέναν από τους προγόνους του να είχε πεθάνει από φυσικό θάνατο.

Η Διήγηση Συμβάντων της Ελληνικής Φυλής που υπαγόρευσε ο σπουδαίος Ελληνας στον Γεώργιο Τερτσέτη είναι ένα οδοιπορικό σε αυτά τα μέρη: Βυτίνα, Λιμποβίσι, Αλωνίσταινα, Στεμνίτσα, Δημητσάνα, Ζυγοβίτσι, Λαγκάδια, Μαγούλιανα, έρχονται και ξανάρχονται στη Διήγηση, έρχονται και ξανάρχονται στις πινακίδες στους δρόμους. Και το πνεύμα του Γέρου πλανάται πάνω από τον τόπο και βάζει τον θρύλο να εγκατασταθεί στους μοναχικούς οικισμούς και στα ελατοσκέπαστα βουνά.

Από τη Δημητσάνα ο δρόμος πηγαίνει προς Στεμνίτσα και συνεχίζει για Χρυσοβίτσι (14 χλμ.) ακολουθώντας την πινακίδα προς Τρίπολη. Ο δρόμος ανεβαίνει σε διαδοχικά οροπέδια στεφανωμένα με ελατοδάσος. Παραβλέπουμε την πινακίδα προς Βυτίνα (20 χλμ.) και συνεχίζουμε ευθεία.

Ενα χιλιόμετρο πριν από το Ζυγοβίτσι πηγαίνουμε αριστερά για το Λιμποβίσι (7 χλμ.). Συναντάμε πρώτα την Παναγιά του Αρκουδορέματος και μετά τη βρύση. Παραβλέπουμε δεξιά τον δρόμο για Αλωνίσταινα (το χωριό από όπου καταγόταν η Ζαμπία Κωνσταντή Κολοκοτρώνη, η οποία κατατρεγμένη γέννησε στο Ραμαβούνι της Παλαιάς Μεσσηνίας τον Θεοδωράκη το 1770) και συνεχίζουμε για το Λιμποβίσι που βρίσκεται λίγο μετά (36 χλμ. από τη Δημητσάνα). Εδώ, επάνω στα θεμέλια του σπιτιού των Κολοκοτρωναίων κτίστηκε ένα νέο οίκημα, ανάμεσα στα ερείπια, για να θυμίζει την εστία αυτής της αδούλωτης γενιάς. Παίρνουμε πίσω τον δρόμο που μας έφερε εδώ και πηγαίνουμε δεξιά για τη ζωντανή Ελάτη (1.220 υψόμετρο), ξεχωρίζοντας και συστάδες μελανόδερμων πεύκων, και το εγκαταλελειμμένο Πυργάκι. Ο δρόμος (18 χλμ. από το Λιμποβίσι) βγαίνει στον αυτοκινητόδρομο που αριστερά πάει για Δημητσάνα και δεξιά για Λεβίδι και εθνικό δρόμο Κορίνθου- Τρίπολης. Στο ύψος της Βυτίνας ο δρόμος ανηφορίζει δεξιά για Αλωνίσταινα (9 χλμ.) και Πιάνα (1 χλμ. μετά).

ΠΡΟΣΒΑΣΗ
Η Δημητσάνα απέχει οδικώς από την Αθήνα 214 χλμ.
ΔΙΑΜΟΝΗ
Στη Δημητσάνα,στα ξενοδοχεία Εν Δημητσάνη (τηλ.27950 31748,endimitsani.gr), στο κλασικό Δημητσάνα (τηλ.27950 31518, dimitsanahotel.gr), στο Κoustenis Village (τηλ.27950 31445, koustenisvillage.gr), στους ξενώνες Λουσίου Νύμφες (τηλ.27950 31525, lousiou-nymphes.gr), Θεονύμφη (τηλ.27950 29215, theonimfi.gr), Εναστρον (τηλ.27950 31684, xenonasenastron.gr), Καζάκου (τηλ.27950 29215, xenonaskazakou.gr), Αμανίτες (τηλ.27950 31090, amanites.gr), Προσέληνος (τηλ.27950 31675, proselinos.gr).
ΦΑΓΗΤΟ
Στη Δημητσάνα, στις ταβέρνες Δρυμώνας, Θόλος, Κιούπι, Λημέρι του Τρύπα. Στην Παναγιά (μετά τη Ζάτουνα, 15 χλμ.από τη Δημητσάνα) στην ταβέρνα Ζέρζοβα για πραγματικό αγριογούρουνο, κόκορα κοκκινιστό, κατσίκι λαδορίγανη, χυλοπίτες, κολοκυθόπιτα, «κανονικές» πατάτες κ.ά. Στην Καρκαλού (3 χλμ.από τη Δημητσάνα), στην ταβέρνα Λατούφι για γίδα στιφάδο στον φούρνο και αρνάκι με άγρια χόρτα και φέτα.Στο Χρυσοβίτσι, στο Στέκι του Μοριά για κουνέλι στον φούρνο και χοιρινό χασάπικο με μελιτζάνες.






Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=124&artid=382881&dt=06/02/2011#ixzz1DCpvK7I7